1 jaar GBP - Mooi zijn zit van binnen

MOOI ZIJN ZIT VAN BINNEN!

Yes voor mij is het vandaag al Oud en Nieuw. Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik geopereerd werd. Een Gastric Bypass, ofwel een maagverkleining met een omleiding.

De titel van deze post is "Mooi zijn zit van binnen", omdat ik graag heel duidelijk wil maken dat je niet lelijk bent wanneer je dik bent. Dat het geen ideaal beeld moet zijn om slank te zijn. Dat ik vind dat ik op alle foto's mooi ben en ja, ook op de foto's van een jaar geleden. Dat je deze operatie nooit moet doen om er alleen maar slanker en in vele ogen mooier van te worden.

En toch schrik ik steeds weer van de foto's van vorig jaar en ik zal uitleggen waarom. Ik heb mijzelf nooit lelijk gevonden. Arrogant?? Nee, ik heb gewoon nooit een negatief zelfbeeld gehad. Ik ben altijd trots geweest op wie ik was. Of ik nu 80, 100 of 130 weeg. Je lichaam bepaald niet de mate van geluk. Ik heb ook altijd gezegd, zolang als ik geen lichamelijke klachten heb vanwege mijn gewicht ga ik mijzelf niet pesten met eindeloze diëten die altijd weer eindigen bij een hogere eindstand dan waar ik mee begon. Acceptatie van je zelf is nummer 1, altijd. Waarom schrik ik dan van die foto's, omdat ik nu met eigen ogen zie hoe mijn lichaam eruit zag, ik heb mijzelf nooit zo gezien. Ik bedoel ik keek heus wel in de spiegel, maar ik vond mijzelf altijd prima. Maar als ik nu de foto's zie dan zie ik de benauwdheid en ik zie mijn zorgelijke gezicht, omdat ik zo graag van dit extreme gewicht af wilde omdat ik mij niet goed voelde. En die bezorgdheid zie je wegebben op de foto's die volgen. Ik wil leven en genieten met mijn gezin, zonder bang te zijn dat er weer iets engs gebeurd.

Dit is misschien ook de reden waarom deze operatie zo succesvol is geweest. Mijn mindset is van het begin af aan goed geweest.

Ik heb het hele jaar lang een blog bijgehouden, waarin je precies kunt lezen waarom ik deze operatie heb laten uitvoeren, hoe dat allemaal ging en wat er na de operatie allemaal verandert is. Ook heb ik elke maand rond de 12e steeds een nieuwe fotoserie van mijzelf laten maken door mijn dochter Gaby. Die foto's heb ik vooral gemaakt omdat ik vooraf super bang was voor hoe mijn lichaam eruit zou zien als ik afgevallen zou zijn. Ik was echt bang dat ik er niet mooier op zou worden en ik wilde dat ik ten alle tijde terug kon kijken naar hoe het was, zodat ik zou beseffen dat een zwaar lichaam ook niet alles is.
Dit klinkt misschien gek, maar ik was daar echt bang voor, je kent het wel, overtollige huid die weelderig om je lichaam heen fladdert. En ja, dat heb ik allemaal gekregen, dat houd je niet tegen. Stoort het mij? In zekere zin ja, omdat het gewoon heel vervelend voelt. Maar dankzij mijn foto's weet ik dat dit de betere variant van mij is. Waarom?

Omdat ik de benauwdheid zie op de foto's van vorig jaar. Mijn omvang was zo groot dat het gewicht van mijn borst drukte op mijn keel als ik 's avonds op de bank zat. Dat mijn werk belemmert werd door mijn gewicht. Opstaan ging gewoon echt lastiger. Ik voelde mij absoluut niet fit, ondanks alle lange wandelingen die ik deed. Want stil heb ik nooit gezeten. Maar na mijn longemboliën twee jaar geleden was het duidelijk dat er iets moest veranderen. En dat is gelukt. Ik voel mij zoveel beter nu. Ik ben veel energieker, kan makkelijker bewegen. En eerlijk is eerlijk, het feit dat je kleding kunt kopen waar je wilt maakt je ook blij.

Mensen zeggen, je gaat steeds meer stralen op die foto's en dat klopt. Ik ging steeds beter in mijn vel zitten, mijn lichaam werd er blij van en ik dus ook. De complimenten die je krijgt voegen daar een hoop aan toe, maar soms ook niet kan ik je zeggen. Want mensen zeggen gewoon, jeetje Monique, nu ben je mooi zeg! Ehmmmm moet ik dan "dank je wel" zeggen? Ik vond mijzelf namelijk altijd al mooi. Maar ik zeg toch dank je wel, want ik besef dat mensen het goed bedoelen en dat ze zich soms alleen een beetje onhandig uitdrukken. Ook dit was iets waar ik vooraf erg tegenop zag.

Waarom post ik deze foto's? Niet om op te scheppen, niet om dikke mensen zich rot te laten voelen, maar om te inspireren en te informeren. Ik heb deze operatie laten uitvoeren omdat ik het gevoel wilde hebben gezonder te zijn. En dat is 100% gelukt, maar ik heb natuurlijk helemaal geen garantie dat ik door deze operatie ook daadwerkelijk gezonder ben. Ik bedoel, ik kan alsnog een enge ziekte krijgen, longemboliën kunnen opnieuw opduiken, noem maar op, geen mens is daar zeker van. Maar ik heb wel het gevoel dat ik risico's geëlimineerd heb met deze operatie. Roken doe ik niet, ik drink niet, ik beweeg voldoende, mijn lichaam is weer binnen gezonde proporties. Nogmaals wil ik niet zeggen dat dikke mensen ongezond zijn, maar in mijn geval was dat wel zo geworden, misschien niet perse door het dik zijn, maar afvallen was nodig om normaal te kunnen blijven functioneren.

En daarom ben ik trots op mijzelf en op wat ik bereikt heb dit afgelopen jaar. Ik ben enorm dankbaar voor alle lieve mensen om mij heen die mij door "dik en dun" gesteund hebben, letterlijk. En die mij geen moment anders zijn gaan behandelen omdat ik minder kon eten. Het was soms wat ongemakkelijk om met mij uit eten te gaan misschien, maar dat was na 1 keer proberen ook weg. Doe gewoon normaal, ik eet wat ik kan en dat dat niet veel is, dat is dan zo. Ik zit er niet mee dat een ander meer eet en gelukkig is er geen vriend meer die daar nog moeilijk over doet. Alle onderwerpen zijn ook altijd bespreekbaar.

Zou ik deze operatie iedereen aanraden?
Nee, zeker niet iedereen nee.
Ik raad het je aan wanneer je de operatie om de juiste redenen. Doe het nooit om er mooier van te worden. Doe het alleen om er gezonder van te willen worden. Doe het nooit om een beter zelfbeeld te willen bereiken, dat goede zelfbeeld moet er al zijn voordat je begint.
Als je hoofd sterk genoeg is om een transformatie aan te kunnen ga er dan voor! Twijfel niet en doe het. Het is psychisch best een rollercoaster die wel aan moet kunnen. Lichamelijk is het bij mij alles mee gevallen en psychisch uiteindelijk ook. Ik moet ook wel zeggen dat het van mij af schrijven mij ook enorm geholpen heeft. En de foto's hebben daar ook enorm aan bijgedragen.

Nu even nog de statistieken:
Afgevallen in gewicht: 51,2 kg

Afgevallen in centimeters:
Borstomvang: -40 cm
Buik boven: -36,5 cm
Taille: -37 cm
Buik onder: -33 cm
Heup/Bilen: -29,5 cm
Bovenbeen: -17 cm
Bovenarm: -8,5 cm
Kuit links: -9 cm
Kuit rechts: -8 cm

Hoppeta!! Ik besef mij overigens dat je na zo'n operatie eerst mega veel afvalt, dan weer iets aankomt en dan stabiliseert. Daarom blijf ik ook bloggen en meten. Deze operatie eindigt niet na een jaar, maar heb je levenslang. Net als alle gevolgen ervan.

Ben je geïnteresseerd geraakt in deze operatie of mijn verhaal? Check dan mijn blog.
https://mijnlevenna12december2016.blogspot.nl

De "schokkende" jaarfoto's

Oke, het jaar is bijna om. Dinsdag is het officieel een jaar geleden dat ik mijn Gastric Bypass heb gehad, maar vandaag heb ik de foto's gemaakt. De schokkende laatste foto's van een bewogen jaar.

Schokkend omdat ik het heel gek vind om te zien hoe ik er vorig jaar uitzag, omdat ik mij nooit gevoelt heb zoals ik eruit zag en mensen mij gek genoeg ook allemaal zeggen dat ik nooit zo zwaar geweest ben, terwijl de foto's toch heus anders bewijzen.

En schokkend omdat hoe ik er nu uitzie ook niet perse heel mooi is. Begrijp mij niet verkeerd, ik voel mij prachtig en zit heerlijk in mijn vel. Maar dat vel zit zeg maar nogal los. Ik heb besloten om het vandaag dan uiteindelijk allemaal maar eens in de openheid te gooien, omdat het aantoont dat mooi zijn niet zit in de verpakking.

Zoals gezegd, ik voelde mij vorig jaar ook mooi, ongeacht mijn omvangrijke lichaam en nu voel ik mij ook mooi met mijn leeggelopen lichaam. Maar ik wil graag dat mensen het afvallen niet verheerlijken. Je wordt er namelijk echt niet perse mooier van. Een killerbody (een erg populaire term op dit moment) heb ik niet, ambieer ik niet en zal ik ook nooit krijgen.

Ik voel mij lichamelijk gewoon zoveel beter en dat is echt de nummer 1 reden om te willen afvallen. Ik heb altijd gezegd zolang ik gezond ben stoort mijn overgewicht mij niet en dat is ook echt waar. Alleen als de klachten gaan komen en serieuze vormen aannemen dan moet je ingrijpen. En daar heb ik geen seconde spijt van.

Allereerst deel ik mijn maandfoto's met jullie in ondergoed (met hemdje, want zonder durfde ik echt niet. Niet omdat ik mij daarvoor schaam, maar omdat ik mij daar niet prettig bij voel).

Ik heb drie vergelijkingen gemaakt gedurende het hele jaar. En de cirkel is nu rond.

Allereerst maar even de vergelijking van voren.


Wow, ik schrik hier elke keer weer van.

Dan vanaf de zijkant.



Zoals je ziet ben ik gehalveerd zo'n beetje.

Dan nog vanaf de achterkant.



Die foto's zijn altijd nog het beste te behappen voor mij.

Het is totaal uit mijn comfortzone om dit online te plaatsen. Dit is een enorme overwinning voor mijzelf. En ik doe het dan ook alleen om het psychische proces wat er ontstaat rond deze operatie en het jaar erna af te sluiten.

Maar ik ben nog een stap verder gegaan.
Mensen vragen mij vaak, hoe gaat het dan met je huid, trekt dat weer bij of niet. Nou meestal niet hoor. Daar had ik ook echt niet op gerekend. Mijn buik was altijd al slap en zal nooit strak worden, maar op dit moment is die wel next level slap.
Het omhulsel van de buik van vorig jaar is er nog, alleen is er een heleboel vet uit weg. De strepen van mijn prachtige zwangerschappen zijn nog zichtbaar en bewijzen de aanwezigheid van mijn twee mooie dochters. Dit koester ik dan ook en vind ik niet lelijk. Alleen ja al dat hangende vel is niet heel charmant. Geen bikini's voor mij dus (omdat ik dat niet prettig vind).

Dit is mijn buik op dit moment:

Tis niet anders, ik kan er niet meer van maken. Het is een beetje een leeggelopen ballon. Maar ik ben toch blij dat de ballon leeg is en niet meer strak opgeblazen. Je kunt hier en daar nog wat littekens ontdekken van de vijf kleine sneetjes die gemaakt zijn voor de operatie.

Dan je armen, tja, spierballen aan de onderkant... die had ik al en zijn er niet kleiner op geworden.


Mijn benen vind ik eigenlijk het meest vervelend, als ik de trap op ren dan hoor je mij klappen alleen niet met mijn handen! Haha... ik lach erom, maar dat is wel vervelend. Alle losse vellen (overal) schudden heen en weer en maken een klappend geluid. Tja, het is niet anders.

Mijn benen vind ik vervelend omdat als je in korte broek of rok loopt je je benen vult schudden. Je voelt de losse huid goed bewegen en dat is een onaangenaam gevoel. Los van het feit dat het er ook niet heel charmant uitziet.


Dus wat is mijn advies??

Als je deze operatie overweegt, doe dit dan 100% voor jezelf en vooral voor je gezondheid. Zwaar overgewicht kan namelijk ernstige gezondheidsklachten opleveren. Maar doe het niet met de illusie dat je er mooier op wordt.

Ik weet dat ik er in de ogen van veel mensen nu veel beter uitzie en ik koester de complimenten die ik krijg wanneer ik op straat loop, maar ik denk dan ook wel eens. Nou, bloot wil je het niet zien hoor.
Gelukkig heb ik een fantastische echtgenoot, die nog nooit een flauwe opmerking naar mij gemaakt heeft. Hij koestert mij en mijn lichaam nog steeds zoals hij dat altijd gedaan heeft. Hij houdt van mij en niet van het omhulsel. Hij is super trots op mij en op wat ik bereikt heb, omdat hij ziet dat ik mij er zoveel beter bij voel. Ik hou zo ontzettend veel van mijn man (en van mijn kinderen trouwens ook, zij hebben mij op alle mooie en minder mooie momenten gesteund). Zij zijn werkelijk goud waard.

De wel charmante foto's bewaar ik voor 12 december, als het jaar definitief om is. Voor nu ben ik trots op mijzelf dat ik dit heb durven delen.

-50 kg

Wie had dat gedacht?! Ik in ieder geval niet toen ik hieraan begon. Sterker nog ik had het geeneens gehoopt. Ik had gehoopt op en gewenst voor -40 kg, niet voor -50 kg. En dat is niet ondankbaar bedoeld want ik ben er erg blij mee, maar ik vind het meer dan genoeg. Ik vind dat ik nu een beetje ga tekenen in mijn gezicht en dat vind ik minder leuk omdat ik dan continue moe lijk. Of komt dat omdat dat ook zo is... dat kan ook natuurlijk.

Nou ja, hoe dan ook.... yeahhhh er is meer dan 50 kg af!! 

Op zich voel ik mij nog steeds fantastisch alleen is het gewoon druk, heel druk en dat al weken/maanden. En dat hakt erin. Weinig tijd voor je gezin/familie/vrienden en heel veel en lang werken. Nu heb ik geluk dat ik als fotograaf heel leuk werk heb en dat ik het zelf in de hand heb, maar ietsje minder mag best. 

Het einde van het jaar is in zicht en dan ga ik plannen maken voor volgend jaar. Workshops plannen, nieuwe dingen ontwikkelen en meer ruimte inplannen voor mijzelf en mijn gezin. Daar snak ik wel naar nu. 

Volgende week is het een jaar geleden dat ik geopereerd ben, dan zal ik met een serie jubileum foto’s komen om dat heugelijke feit te vieren! Dan meer over mij en het afgelopen, veelbewogen jaar. 

Controle en stabilisering gewicht

Vorige week ben ik weer op controle geweest bij de chirurg. De week ervoor heb ik bloed laten prikken en de uitslag was perfect. Alle waardes waren goed en de arts was zeer tevreden. 

Normaal gesproken val je 80% van je overgewicht af en daar ben ik ruim overheen.

Ik merk de afgelopen weken dat mijn gewicht een beetje rond een vaste waarde blijft schommelen, dus ik denk dat ik zo’n beetje aan mijn limiet zit. De afgelopen maand was er ongeveer 1,5 kg nog af en dat zal het we zo’n beetje zijn. Het is ook prima zo, ik vind dat mijn gezicht erg tekent op het moment. Maar het is ook een enorm drukke periode geweest waarin ik bijna alleen maar gewerkt heb. Dus de moeheid heeft ook invloed op hoe erg je tekent in je gezicht. 

Afgelopen vrijdag heb ik weer nieuwe foto’s gemaakt en daar zie je het ook goed op. Nu helpt het witte shirtje ook niet echt vind ik. 

Maar ik voel mij nog steeds heel goed en dat is belangrijk. Ik merk wel dat ik nog steeds bang ben voor intensief sporten. Met mijn longembolien ging het daarop mis namelijk. Ik heb vorige week de voortuin gedaan wat best pittig was en daarna voelde ik weer dat brandende gevoel op mijn longen en daar wordt ik dan wel onzeker van. Achteraf is het wss gewoon spierpijn geweest want een paar dagen later was het weg. Ik moet gewoon conditie en kracht opbouwen want dat laatste heb ik echt niet meer. Het wandelen is wel weer opgepikt en gaat ook binnenkort weer uitgebreid worden. Daar heb ik zin in. 

Kortom als mijn arts trots op mij is dan heb ik alle reden om dat zelf ook te zijn, dus dat ben ik dan ook. De verschillen zijn elke maand weer schrikbarend vind ik. En dan in positieve zin. Het moment nadert dat de operatie een jaar geleden is. Ik kan niet wachten om die nieuwe foto’s te schieten! Dan is de cirkel rond. Al heb ik besloten de maandfoto voorlopig vol te houden. 

Overtollige huid

De vraag die altijd iedereen stelt of wil stellen is, ga je nu ook een buikwandcorrectie doen.

Mijn antwoord is op dit moment, geen idee. Ik heb er nu nog geen behoefte aan maar dat komt omdat ik nog niet stabiel ben. Daar wacht ik sowieso op. 

Maar mensen hebben toch steevast het idee dat je mooier wordt als je afvalt. Nou mensen ik kan je vertellen dat dat technisch gezien een illusie is hoor! 

Jazeker wordt je mooier omdat je blij bent met jezelf en omdat je straalt, dat is altijd de mooiste manier van mooi zijn. 

Maar lichamelijk of zeg maar naakt wordt je er echt niet mooier van hoor, ook niet perse lelijker maar je loopt toch gewoon leeg... en dat zie je natuurlijk. 

Ik had altijd flinke borsten dus daar is gelukkig nog steeds wel wat van over om de bh te vullen, maar echt vorm heeft het niet meer. 

Mijn buik was altijd al slap en blubberig en dat is er niet beter van geworden. De buik is leeg gelopen maar het vel blijft, tja mooier kan ik het niet maken. Mijn bovenbenen zijn ontzettend wiebelig en dansen om mijn botten heen, om over de spierballen aan de onderkant van mijn bovenarmen maar niet te spreken. 

Wat wel handig is, ik kan klappen zonder handen! 😱😂😜 

Je moet sterk in je schoenen staan voordat je aan een GBP begint, je moet je bewust zijn wie je bent en waar je voor staat. Maak je geen illusies over schoonheid, echte schoonheid zit nog altijd in jezelf en heeft weinig tot niets te maken met de verpakking waarin je rondloopt. Hou van jezelf of je nu 150, 100, 80 of 50 kg weegt. Dat moet nooit uitmaken. 

Het grootste compliment wat ik krijg van mensen is dat ze helemaal nooit gezien hebben dat ik zo dik was. Ze zeggen dan, ja, je was wel zwaar maar toch niet dik? Nou check onderstaande foto's en het tegendeel wordt bewezen. Maar ik heb het dik zijn nooit uitgestraalt! Ik was altijd blij met mezelf en dat komt mede omdat ik zo'n lieve moeder heb die mij veel geleerd heeft en een super echtgenoot die altijd van mij houdt no matter what. 

Dus mensen die op het punt staan om deze ingreep te laten doen, laat je niet lekker maken door mijn maandelijkse foto's. Want onder die leuke kleding die steeds een maatje kleiner wordt zit gewoon een dubbele bangmaker verstopt die de boel een beetje bij elkaar houdt hoor! Dat voelt nu eenmaal fijner dan een continue wiebelende buik 😜. 

Misschien krijg ik ooit het lef om ook de minder geklede versie van de maandfoto te posten, maar daar zie ik op dit moment de meerwaarde nog niet van. Ik hoef niet zo nodig in mijn ondergoed viral te gaan als jullie het niet erg vinden. Bovenstaande omschrijving is al plastisch genoeg. 

Dus deze post blijft lekker zonder foto. 

Onder de 90!!!

Vorige week maandag opnieuw gewogen en voor het eerst sinds jaren zie ik op mijn weegschaal een twee-cijferig getal wat begint met een 8!!! Wow, dat was geeneens mijn streven toen ik hieraan begon, maar wat fijn dat het wel gebeurt! De tussenstand op dit moment is -46,5! Jeetje nooit verwacht echt maar wat ben ik er blij mee. 

Volgens de berekeningen zou ik met mijn mijn lengte 80 kg mogen wegen, maar volgens de artsen zou ik maximaal 38 kg afvallen en dat zou betekenen dat die 80 nog ver weg zou zijn. Ik zeg al, 80 kg is nooit mijn streven geweest. Onder de 100 zou al fijn zijn. Nou daar ben ik allang, maar dat ik ooit een 8 als eerste getal van mijn gewicht zou tegen komen dat had ik never never nooit verwacht. Het voelt wel heerlijk overigens. 

Mijn broeken maat 40 zitten alweer ruim bij mijn billen, het moet toch niet gekker worden. Maar ik maak mij absoluut geen illusies. Ik weet dat je eerst veel afvalt, daarna weer wat aankomt en dan hopelijk stabiliseerd. Dus mijn streven is nog steeds niet om ergens in de 80 kg te wegen, maar als het gebeurd .... tja, dan ga ik het ook niet tegenhouden natuurlijk! Haha... 

Dit is dus de balans die ik opmaak na 9 maanden GBP. 

-46,5 kg en een BMI van 28,6 (ipv 43,1!). Nog steeds geeft de app aan overgewicht maar het het label extreem overgewicht categorie III is verdwenen god zij dank! 

Mijn tailleomvang is met 33 cm(😱) afgenomen, van een strakzittende broekmaat 50 naar een ruimzittende 40. 

Alleen al van mij kuit is 7 cm af, zelfs schoenen passen veel beter en mijn oude schoenen heb ik weggegooid. 

De nieuwe maandfoto is ook weer gemaakt en alweer (net als iedere maand) schrik ik weer van het verschil. Ik zie wel echt aan mijzelf dat de verbouwing van de winkel er aardig ingehakt heeft. Ik krijg een beetje een ingevallen bekkie, maar so be it. Mensen gaan nu ook zeggen. Nu niet te veel meer afvallen hoor! Alsof ik daar invloed op heb. Lekker laten kletsen en je eigen weg volgen dat lijkt mij altijd het beste. 

43 jaar - 43 kilo

Eergisteren was ik jarig, 43 jaar ben ik geworden. Mijn zwager zei, je bent bijna net zoveel afgevallen als je leeftijd en dat klopt exact! Precies 43 kg weeg ik nu minder dan in december 2016! Haha... ik vond het wel den leuk feitje.

De afgelopen week was ook de eerste week sindsdien dat ik niet ben afgevallen maar zelfs 200 gr ben aangekomen. Nu is dat natuurlijk niets maar het was een nieuwe ervaring. Eentje waarvan ik niet in paniek raakte overigens want ik wist dit. Ik was ook beniewd hoe mijn lichaam zou reageren. We zijn de winkel aan het verbouwen en dus wordt er hard gewerkt. Het eten gaat dus een stuk slechter als normaal. Er wordt weinig gekookt en veel tussendoor gegeten en dat zijn vaak niet de beste keuzes. Ik heb wat snoepjes gegeten, friet en chips! Ohhhhhh ja slecht he. Nu is een frietje eten helemaal geen ramp hoor want ik eet iedere week wel ergens een frietje, maar de rest eromheen en de frequentie waarmee het gebeurt is niet handig. En ja dan weet je dat je niet zult afvallen en zelfs kunt aankomen. Deze week ben ik wel goed begonnen met koken. Op mijn verjaardag hebben we heerlijk gebbqt met een groepje mensen en Naomi had een suikervrije appelcake voor mij gebakken, heerlijk! 

Gisteren hebben we makkelijk gegeten dus vandaag maar weer lekker koken. Komt goed. De verbouwing duurt nog een week of twee dus hopelijk valt het mee. 

Maar ik ben blij!!! 43 jaar en 43 kilo minder! 

Vakantie

De afgelopen twee weken heb ik met mijn gezin heerlijk vakantie gevierd in Hongarije. Ik was van te voren heel benieuwd hoe dat zou gaan. Kun je een beetje je regelmaat behouden die je thuis hebt en haal je het qua voedingswaarde en eiwitten per dag. 

In de buurt van ons vakantiehuis zal een lidl, waar ze prima brood verkopen en een groot assortiment hebben. Ik vond daar 1 soort yoghurt die voldeet aan de eisen. Die at ik elke ochtend voor het ontbijt. Het gezin had meestal een wit broodje als ontbijt en vaak at ik daar ook een halve van. Kaas hadden we van thuis meegenomen, maar de vleeswaren daar wareb op zich ook prima geweest. 

Tussendoor haalden we vaak "lekkere" broodjes bij de Lidl, ham-kaas croisantjes, worstenbroodjes, kaasbroodjes dat soort dingen. Daar wilde ik wel eens een halve van mee-eten. 

Het fruit vond ik niet zo lekker daar. Wel at ik bijna dagelijks een banaan en we haalden watermeloen die heerlijk was en ik heb een paar pruimen op. Ik heb ook een keer toen de rest van het gezin een toetje nam aan de serveerster gevraagd of ze misschien een fruittoetje voor mij konden maken zonder suiker en dat was geen enkel probleem. Daar knapte ik heerlijk van op. 

Het avond eten was een feestje! Voor 10 euro per persoon had je daar een heerlijke maaltijd plus 2 keer drinken. 

Ik hield natuurlijk altijd over, maar de honden maakten daar dankbaar gebruik van. Ik bestel vaak vlees, dat kan ik heel goed eten. Ik heb veel kip gegeten en een paar keer goulash besteld! Heerlijk hoor. Groenten kwam ik wel wat te kort, mijn gebrek is dat ik niet heel erg van rauwkost houd. Maar een Ceasar Salad lust ik wel. Dus die heb ik ook een paar keer op. Maar ik heb dus elke avond ook echt wel een paar frietjes op. 

Wat ik het lastige vind aan de maagverkleining is drinken. Koolzuur is niet handig, dus dat drink ik niet. Veel vruchtensappen bevatten mega veel suikers en daar reageer ik heel slecht op en drankjes als ijsthee idemdito. Dus ik heb eigenlijk twee weken lang water gedronken. Ik heb daar ook niet zo'n moeite mee, maar na twee weken bijna alleen maar water was ik er wel een beetje klaar mee. In Boedapest was een kraampje waar ze verse jus d'orange maakten. Die 5 euro per glas had ik er zeker voor over. Heerlijk! 

Zo nu en dan bestelde ik bij een restaurant ook jus d'orange (wel geprepareerd) maar dat ging best goed. Als ik het maar niet te snel of te vaak dronk. 

Ijs, koek en zoetigheid heb ik helemaal niet op (of nou ja, een paar dropjes dan en een paar volkoren kaakjes)

Het resultaat van deze vakantie is -2 kg en dat is voor het eerst in jaren!! Haha... best aangenaam. En ik heb heerlijk genoten hoor, al vond ik ijsjes afslaan wel erg lastig. Maar af en toe een likje voor de smaak was voor mij even genoeg. 

Ik ben trouwens erg trots op mezelf want van overgewicht categorie III, was ik al gezakt naar cat II, naar cat I en staat er nu nog wel overwicht maar op een redelijk gezonde manier. Volgens de statistieken zou ik 80 moeten wegen en daar ben ik nog niet, maar dat is ook eerlijk gezegd mijn streven niet. Mijn streefgewicht ben ik nu 2 kg voorbij, dus ik ben allang blij! Happy me 🎉😁🎂 oh nee, geen taart... 

Als ik mijzelf in een etalageruit zie dan herken ik mijzelf bijna niet, zo veel ben ik kwijt (-42 kg). Maar het is zo heerlijk om gewoon je kleding te passen zonder al te gekke bobbels en niets zit meer strak of onaangenaam. 

Heerlijk. Daarbij durf ik meer, ik heb bijvoorbeeld voor het eerst op een supboard gestaan deze vakantie. Vorig jaar had ik dat nooit gedurft. Nu wel en dat heeft echt wel met de verschijning van mijn lichaam te maken en met conditie. Nu kon ik mezelf terug het board op hijsen, ik weet niet of dat vorig jaar gelukt was. Toen zat alles simpelweg enorm in de weg waardoor je minder flexibel bent. En jezelf optrekken met veel extra gewicht is bijna onmogelijk. 

Conclusie, vakantie met een maagverkleining gaat prima, zolang je er zelf geen probleem van maakt en accepteert dat je kan wat je kan dan is er geen probleem. 

Nieuwe foto's

Afgelopen vrijdag heb ik weer nieuwe foto's van mijzelf gemaakt. Ik heb ook meteen besloten dat ik hiermee voorlopig zolang het traject duurt (5 jaar) door ga. Ik wil graag de ontwikkeling van een lichaam laten zien. In eerste instantie voor mij zelf en misschien later ook aan anderen. Er zullen vast ups en downs komen. Misschien wel momenten waarop je terug zakt in oude gewoontes. Periodes waarin je strak(ker😜) in je vel zit dan in andere periodes. Periodes waarin je afvalt, stabiel blijft of wat aan komt, maar ook een periode waarin ik natuurlijk ouder wordt, misschien wel in de overgang terecht kom, geen idee wat er in vijf jaar kan gebeuren. Een leven is niet alleen maar rozegeur en maneschijn en je lichaam tekent daarin mee. Het lijkt mij een mooi leerproces voor mijzelf, wat alles te maken heeft met zelfacceptatie. 

Nu moet ik eerlijk zijn dat acceptatie van mijn lichaam nooit een probleem is geweest, met veel dank aan mijn man, die altijd onvoorwaardelijk van mij gehouden heeft. Maar ik ben vanaf het moment dat de operatie ter sprake kwam wel altijd bang geweest voor het eindresultaat. De overtollige huid, ingevallen gezicht, zo ken ik mijzelf niet. Om mijzelf elke maand te kunnen laten zien dat het dik zijn ook niet alles was maak ik deze serie en tot nu toe zie ik iedere keer weer bizarre veranderingen in positieve zin! Ik weet zeker dat ik zonder deze foto's anders naar mijzelf zou kijken. Ik minder blij zou zijn met de hangende borsten, buik, benen en armkwabben.  Nu ben ik gewoon trots. Trots op exact -40kg vanochtend! Trots op het gemak waarmee het gaat. 

Nou om een lang verhaal kort te maken, dit is de nieuwe foto:

Oh ja, en ik heb mijn eerste aankoop gedaan bij H & M. Een sportbroek en sportshirt! Best een beetje trots op. 

Kast opruimen

Tja en dan is het moment van afscheid nemen gekomen. Afscheid nemen van veilige kleding, waarin je verdrinkt inmiddels. Ruimzittende kleding voelt veilig, maar ziet er echt niet meer uit. Dus daar moet ik vanaf.

Ik heb steeds kleding die te groot was opzij gelegd. Maar nu is het tijd om te zeggen: "het gaat weg en komt nooit meer terug!". 

Alles vanaf maat 46 gaat gewoon weg. Ik heb alleen mijn grootste broek en shirt wat ik aan had op mijn "voor de operatie" foto bewaard. Een korte broek en mijn broekriem. 

Zes zakken met kleding in verschillende maten. Pfieuw. Ik ga morgen wel even langs de tweedekans winkel, misschien doen die er wat mee. En anders gewoon in de kleding container. 

Wat ik ook nog tegen kwam en wat ik toch heftig vond is mijn zuurstofmasker. Tijdens en vlak na mijn longembolien (2015) was dit mijn goede vriend. Thuis heb ik het nooit gebruikt maar als een soort van zekerheidje lag het lange tijd naast mijn bed. Ik kan mij eigenlijk niet herinneren dat ik dit specifieke masker heb gebruikt, in het ziekenhuis zat ik aangesloten op het zuurstof met zo'n slangetje in je neusgaten. 

Volgens mij stamt dit maskertje zelfs uit de tijd van mijn nooit verklaarde ziekte na onze vakantie in Egypte in 2010. Toen belande ik ook 5 dagen lang in het ziekenhuis met flinke ademhalingsproblemen. Ze dachten aan longembolien maar dat bleek het niet te zijn. Wat het wel was daar we nooit achter te komen. Hyperventilatie was een van de oorzaken, vandaar dit masker. Daarmee kon ik mijn ademhaling beter controleren. Dat was het volgens mij. 

Maar het brengt herinneringen boven. Herinneringen van ademnood en angst. Een angst die nu weg is. Geen benauwdheid meer, geen angst meer. Gisteren heb ik met gemak mijn eerste hardlooples voltooid, zonder enige ademnood. Maar zo'n zuurstofmasker vinden is toch confronterend. Dus ik heb hem weggegooid. Het is klaar. Vanaf nu moet en is het anders. Heerlijk. 

Dat ruimt lekker op, niet alleen in mijn kast maar ook in mijn hoofd. En toch denk ik dan, wat nou als het toch weer mis gaat. En ik toch weer zo zwaar wordt, dan moet ik alles nieuw kopen. En toch gaat het weg, al was het maar als stimulans om het niet weer te laten gebeuren. Nog nooit heb ik zoveel kleding weg gedaan. 

Bijna -40 kg en starten met hardlopen

Vandaag gaf de weegschaal op 3,5 ons na -40 kg aan en je wil niet weten hoe ongelofelijk blij ik daarmee ben. Alle slappe hangende huid neem ik geheel voor lief, daar word ik niet in gespaard. Maar hé, wie kan er klappen zonder handen??!! Ikke!! 😂👏🏻🤔🤣

Beetje zelfspot moet kunnen. 

Ik had mijzelf voorgenomen dat als ik ooit op dit gewicht zou komen dat ik dan het hardlopen weer zou oppikken, omdat het dan weer verantwoord zou zijn voor mijn lichaam. Dus had ik van de week al nieuwe hardloopschoenen gekocht en toevallig gisteren een nieuwe broek en shirt en vandaag heb ik de daad bij het woord gevoegd en ben ik maar direct begonnen! En het ging fantastisch. Les 1 van Evy was een eitje. Waarschijnlijk omdat ik mijn wandelconditie inmiddels goed opgebouwd heb kost dit mij nu minder moeite. 

Ik had Tommie meegenomen. Hij droeg zijn rugzak met water en ik mijn telefoon met de lessen van Evy erop. Nog even zo'n telefoonhoesje voor om mijn arm scoren.

Ik ben trouwens super blij met mijn nieuwe Saucony schoenen van www.hardloopshop.nl. Ik moet met mijn maat 43 meestal herenschoenen kopen met van die lelijke kleuren. Maar zij verkopen dames sportschoenen van oa Saucony tot en met maat 44! Heerlijk, eindelijk vrouwelijke hardloopschoenen. 

Gisteren heb ik ook gewoon weer lekker gegeten en ik genoot van zo van mijn eenvoudige bordje tijdens de lunch dat ik er even een foto van gemaakt heb.

Wit brood eet ik eigenlijk nooit, dus nu was het een traktatie. Een boterham is meer dan genoeg, ik zat hier echt propvol van. Lekker vers geperste sinasappels erbij, heerlijk. 

En 's avonds had ik kipfilet gebakken in zo'n gekruid bakpapiertje zonder vet, Ceasar Salad en mini rösti uit de airfryer. De kipfilet ging voor de helft op, de salade als eerste en van de rosti rondjes bleef er 1 over. En ja in die Ceasar Salad zit gewoon mayonaise en spekblokjes. 

Heerlijk. 

P

Over twee weken gaan we op vakantie. Dan gaan we eens kijken wat we in Hongarije kunnen vinden in de supermarkt. 

Zal vast wel goed komen. 

Oh ja, ik had ook nog een afspraak bij de dietiste, maar ik had de brief met de datum nooit gehad. Ik kreeg een sms-je over mijn afspraak maar kon helemaal niet. Dus heb ik opgebeld om te vragen of het een telefonische afspraak mocht worden en voor een keertje was dat goed. 

Ze was hartstikke blij dat ik mijn doel in zo'n korte tijd al gehaald had. Ik heb haar verteld over mijn eetgewoonten en wat ik wel en niet kan eten. Ja ik heb haar ook verteld dat ik af en toe chips eet. Ik moet weer proberen meer melk/yoghurt te nemen. 1 x per dag is te weinig. Dus dat ga ik doen. Ik heb dit meteen aanpakt en zonder probleem drink ik nu vaak zelf twee glazen melk/drinkyoghurt naast de yoghurt of kwark die ik in de ochtend eet. Geen probleem dus. Tegenwoordig valt melk gewoon weer goed dus prima zo. Ik moet alleen opletten dat ik geen zuivel neem 2 uur voor en na het innemen van mijn vitaminepil (dit zou de opname kunnen belemmeren). Maar dat is ook geen probleem. 

In december mag ik weer terug voor mijn jaarcontrole. 

6 maanden tussenstand

Na zo'n zes maanden is het wel eens tijd om de balans op te maken. 

Op 12 december werd ik geopereerd, nu is het 26 juni is dit de balans van de veranderingen in mijn lichaam.

Gewicht: -37,55 kg

Omvang:

Borst: -25,5 cm

Buik boven: -27 cm

Taille: -28 cm

Buik onder: -20,5 cm

Heup/Bil: -22 cm

Bovenbeen: -12 cm

Bovenarm: -6 cm

Onderbeen links: -6 cm

Onderbeen rechts: -5,5 cm

Wat lust ik niet meer:

Pizza, chocolade

Wat kan ik niet meer of minder goed eten:

Alles waar suiker in zit

Wat kan ik gek genoeg ondanks de suiker nog wel eten:

Drop of een kaakje

Mijn guilty plesure:

Chips/nootjes

Wat eet ik veel minder nu:

Pasta, rijst, aardappels omdat het té voedzaam is. Brood eet ik wel maar heel weinig. 

Wat lust ik nu wel wat ik voorheen niet graag at:

Sla en groenten zonder aardappelen of pasta. 

Wat mis ik:

Soms een glas cola, maar af en toe neem ik een slok en dat doet genoeg om er blij van te worden.

Wat mis ik niet:

Gebak/koek/snoep/chocolade 

Wat gebeurt als ik iets eet wat ik niet kan hebben.

Van de week at ik een half bakje Almhof yoghurt 0% vet, maar er bleek 16 gr suiker per 100 gr in te zitten. Ik had daar even niet naar gekeken maar wilde gewoon iets anders dan Optimel. Mijn benen trilden, ik voelde mij loom en zwaar en kon eigenlijk niet echt opstaan. Ik kreeg er ook hoofdpijn bij. Dit is mijn manier van een dumping, extreme hoofdpijn.

Gisteravond voor de verjaardag van Naomi hadden we pizza's besteld. Ik heb 1 puntje bijna opgegeten maar ik vond het vies en het viel helemaal niet goed. Ik kreeg daarna flinke buikpijn en diaree.

Al met al best wel positieve veranderingen aangezien de meeste ongezonde dingen uit mijn systeem verdwijnen doordat ik er simpeweg niet tegen kan. Best ideaal. 

Yes!!!! Mijn mijlpaal bereikt!!

Vanochtend bereikte ik exact het gewicht waarvan ik vooraf had gezegd; "als ik dat haal dan ben ik meer dan tevreden." En dus ben ik blij, heel blij, zo blij dat er een paar tranen volgde. Ik had nooit meer gedacht dat ik dit ooit nog zou halen. Ik voel mij ook gewoon zo fit. Gisteren nog rende ik enthousiast en berg op en dat ging ook gewoon moeiteloos. Jeetje wat een verschil. In de tijd van mijn longembolien kon ik lopend met tussenpauzes amper een berg op lopen en nu ren ik zonder enige moeite. Ik ben zo ongelofelijk dankbaar dat ik dit mag meemaken. Ik heb tegen mijzelf gezegd dat als ik dit gewicht zou halen dat ik weer een poging tot hardlopen zou gaan doen. Omdat het nu een stuk verantwoorder is dan 36,4 kg geleden! Oh ja, mijn vorige blogpost heette "van kiloknallers naar pondjes", maar deze week vloog er gewoon ineens 1,8 kg af!!! Ik wist echt niet wat ik zag. Oke ik had daarvoor twee weken niet gewandeld en van de week in een keer 17 km. Maar dan nog is dit een uitzonderlijk resultaat. 

Maar al dat moois heeft ook een keerzijde natuurlijk he. De zwaartekracht is aan het toeslaan op mijn lichaam. Mijn bovenbenen krijgen van die puddingachtige hangzakken aan de binnenkant. Niet gek als dat been 12 cm minder is in omvang natuurlijk. Het vet verdwijnt maar de huid blijft. 

Mijn buik is helemaal dramatisch. Ik had al een "boven" en een "onder" buik. Nu heb ik een driedelige buik vol gekke bobbels. De huid blijft over. Dit wist ik natuurlijk van te voren. Ik hoorde verhalen van mensen dat ze dat reuze mee vonden vallen. Ik wist toen al dat dat bij mij niet zo zou zijn, ik heb een hele slappe huid. Dat is ook de reden dat ik mijn fotoserie ben begonnen. Om mijzelf eraan te herinneren dat het ervoor ook niet alles was. De verschillen zijn werkelijk bizar te noemen! 

En die overtollige huid... tja, natuurlijk wordt ik daar niet blij van, maar hé... het is zoals het is. Ik ga mijn best doen om met trainen zoveel mogelijk weer wat strakker te krijgen, al weet ik dat dat niet zal werken, maar niets doen is geen optie. 

Ik laat mij er niet door van slag brengen al vind ik het een ramp om mooie badkleding te vinden voor deze zomer. Ik overweeg vooralsnog echt geen operatie daar is het sowieso veel te vroeg voor. Daar ga ik over een jaar wel eens over nadenken. 

Waarschijnlijk zijn jullie nieuwsgierig naar de nieuwe foto's? Daar komen ze weer...

 

De volgende foto wil ik ook wel even delen. Het witte silhouette is van 11 december, de foto ervoor is van afgelopen vrijdag. De achterkant is dan nog de meest florisante kant, dus die durf ik wel te delen. Shocking of niet dan? En als je dat ziet dan zeg je toch gewoon "fuck die hangende huid!!". Ik ben blij met het resultaat. Die hangende benen zie je overigens vooral aan de voorkant. Oh ja en zwabberarmen die krijg je ook gratis, maar whatever!! 

 

Aanstaande zaterdag is ook een dag waar ik enorm naar uitkijk. Dan ga ik samen met mijn vriendin Aleijda de Midzomernachtloop wandelen op de Veluwezoom. Een tocht van 21 km waar wij hard voor getraint hebben. Nog zo'n prestatie om trots op te zijn, maar goed we moeten het nog doen hè. Leuk detail is dat we 's nachts lopen. We starten om middernacht! Meer hierover volgt later. 

Maar ik heb er enorm veel zin in.

Ik ga nog even door met blij, blij, blij zijn!! Fijne week allemaal! 

Kiloknallers maken plaats voor pondjes en halve pondjes

Na vijf maanden in razend tempo afvallen is de rem er nu enigszins op gekomen. Het gaat de laatste weken niet meer met kilo's per week, maar met pondjes. De ene week iets meer, de andere week iets minder dan een pond.

Dat vind ik overigens niet erg, maar het is wel wennen. Zo had ik vorige week mijn eerste 20 km gewandeld en een dag later een hele avond gedanst, dus ik verwachtte er best wat van. Dan is een pond voor je idee gewoon niet zo veel, terwijl ik daar normaal gesproken (zonder operatie) super blij mee zou zijn geweest. Dus dan vind ik dat ik dat nu ook moet zijn, maar het is wel even wennen.

Vrijdag heb ik ook weer nieuwe foto's van mijzelf laten maken. En dan vind ik nog steeds verbazend om te zien, hoewel het verschil in kilo's niet zo groot is in vergelijking met vorige maand, is het verschil wel groot in figuur. Vooral in de meer ontklede foto's is dat goed te zien (maar die komen niet op deze blog hoor, wees gerust ;)).

Ik heb meteen een nieuwe profielfoto voor mijn zakelijke social media gemaakt, dat werd ook echt wel tijd, omdat ik totaal niet meer leek op de foto die er tot vrijdag op stond.

Natuurlijk moet ik die wel even met jullie delen, dus daar komen ze:

Ik vind het verschil echt enorm met mijn vorige profielfoto:

Ik vind ze beide niet lelijk maar wel echt anders. Nou goed, dat was het wel weer voor vandaag!

-30!!!

Yes!! Wie had dat ooit gedacht... er is 30 kg af in 4 maanden. Wauw, wat ben ik hier blij mee! Natuurlijk is het leuk dat mijn kleding allemaal net even leuker staat. Maar wat altijd mijn uitgangspunt is geweest en wat ik nu ook echt heel goed merk is dat mijn gezondheid verbeterd! Ik voel mij goed, ben flink aan het wandelen. We hebben er al twee wandelingen van 16 km opzitten zonder enige ademhalingsproblemen of conditionele problemen. Het enige wat ik er van krijg is spierpijn en dat is niet erg. Het doel is om op 17 juni de midzomernachtloop te wandelen op de Posbank samen met Aleijda. We zijn goed onderweg en het gaat ons lukken. Leuk detail is dat we 's nachts lopen. We starten om middernacht en finishen rond zonsopkomst. 

 

Vorige week vrijdag heb ik nieuwe foto's gemaakt van mezelf. Het is de minst mooie vind ik omdat mijn broek slobbert... tja, dat krijg je ervan. De ene week koop ik een nieuwe broek en twee weken later is hij te groot. Daarom koop ik ook steeds maar 1 of 2 nieuwe kledingsstukken. Het verandert allemaal te snel. Zo af en toe vind ik nog iets in de kast wat er al jaren ligt en nooit pastte. En nu past het wel en dat is toch een leuke bijkomstigheid. Maar de verschillen zijn bizar elke maamd weer. Ik kan ook iedereen aanraden om te zorgen dat je jezelf maandelijks fotografeert. Het hoeft niet op de manier waarop ik het doe maar zorg dat je het doet. Het helpt echt in je hoofd. 

Het eten gaat ook nog steeds heel goed. 

Ik kan heel goed eten:

-vlees

-groenten

-fruit, een appel met schil lukte in het begin niet maar nu wel

-pasta/aardappels/friet maar heeeeeel erg weinig want dit voed te snel

-thee

-yoghurt

-ei

-crackers

-chips (my guilty pleasure, dit mag natuurlijk niet. Maar het is heerlijk om er af en toe een paar te eten. Als ik hand chips op heb zit ik toch al weer vol, dus snaaien gaat sowieso niet meer)

Ik kan minder goed eten/drinken:

-brood

-drop

-water

Ik kan helemaal niet meer eten/drinken:

-melk

-drinken met prik. Niet echt geprobeert maar het is beter dat je dit niet doet

-alles waar suiker in zit en dat is veel. Ik krijg hier gigantische hoofdpijnen van waardoor ik ruim een uur plat lig van de de pijn en dan laat je het wel! 

En daar ben ik gek genoeg blij mee, want dan kom ik ook niet in de verleiding.

-27,4 en controle bij chirurg en dietiste

Whoop whoop! Inmiddels ben ik 27,4 kg afgevallen. Het gaat zo lekker allemaal dat ik vaak vergeet te schrijven. Vorige week had ik mijn vervolgafspraak bij de chirurg. Een week eerder moest ik bloed laten prikken. De arts was erg trots op mij. Al mijn waardes waren prima. Hij kon daardoor zien dat ik netjes en consequent mijn vitamine pillen inneem. 

Een week daarvoor ben ik ook voor controle bij de dietsite geweest en ook zij was tevreden. Ik kan beter geen twee boterhammen gelijk achter elkaar eten maar beter een uurtje er tussen laten. Dus dat ga ik dan weer doen. 

Qua voeding heb ik een duidelijke verandering gemerkt. Alles wat suiker bevat geeft een soort migraine achtige hoofdpijn klachten. De duidelijke snoep en chocolade dingen laat ik sowieso al achterwege. Maar er zijn ook dingen waar je het niet in verwacht. Als ik dan hoofdpijn krijg check ik het etiket en tja, meestal zit er dan suiker in. Wat een rare gewaarwording. Maar bv een nootje of een paar chipjes kan ik wel eten. 

Ik probeer in de avond nog een schaaltje vla of yoghurt te nemen ivm het calcium. Anders krijg ik te weinig zuivel binnen. 

De looptraining gaat ook heel goed. Vorige week hebben Aleijda en ik voor het eerst 16 km gewandeld. Zonder problemen. Natuurlijk was ik wel wat stijf erna maar het ging echt prima. 

In centimeters ben ik gemiddeld 20 cm kwijt. Bij mijn borst iets meer, bij mijn taille iets minder. Super fijn echt. De broeken worden wel schaars nu en ik heb een flinke stapel kleding uit mijn kast gehaald. 

Best leuk dat jasjes die nog nooit dicht zijn geweest nu met gemak dicht kunnen. En dat de broeken die ik koop en binnen twee weken alweer te ruim zitten. 

Super trots. We gaan vrolijk verder!

Full time werken

Ik realiseerde mij vorige week ineens dat ik nog niet zoveel verteld heb over opnieuw gaan werken na de operatie. Na drie weken voelde ik mij al behoorlijk goed. Vanaf dat moment ben ik af en toe fotoshoots gaan doen. Ik heb natuurlijk wel het voordeel dat ik zef kan indelen op welke momenten ik mijn agenda open zet. Het nadeel van weinig werken is natuurlijk dat wanneer je voor jezelf werkt (zoals ik) je dan ook geen of veel minder inkomen hebt. 

Ondanks dat heb ik toch heel erg voor mijzelf gekozen. Ik ben alleen naar de studio gegaan voor fotoshoots. Mijn computer was steeds thuis, zodat ik thuis steeds wat tijd kon besteden aan het nabewerken en administratie en dergelijke. En dat in mijn eigen tempo. Het was erg fijn om in de nodige rust te herstellen en tussendoor af en toe te werken. Ik ben ook rond de twee/drie weken al begonnen met wandelen en dat ging super goed. 

Op 2 januari (operatie 12 december) wandelde ik al 7 km en half januari wandelde ik er zelfs 10. Heerlijk echt. En de beweging helpt bij je positieve goede gevoel, je vertering en het afvallen. 

Inmiddels zijn hard aan het trainen voor de halve wandelmarathon van 21 km in de nacht op de Veluwezoom. Vandaag nog heb ik samen met Aleijda 12 km gewandeld in 2 uur. 

Maar terug naar het werk. Sinds ongeveer week 10 ben ik weer full time aan het werk. En dat gaat enorm goed. Ik val wel vaak om half 10 's avonds op de bank in slaap, maar dat geeft niet. Het duurt tenslotte maanden voordat de narcose helemaal uit je lijf is. 

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat dit voor iedereen geld. Ik ken mannen die de week na de operatie alweer aan het werk gingen, maar dat zou ik niemand aanraden. Hoe meer rust je na de operatie neemt hoe sterker je er uiteindelijk uit komt. Je wil niet met een kwakkelende gezondheid blijven zitten. 

Maar goed, ik heb makkelijk praten omdat ik zoals gezegd mijn eigen tijden kon indelen. 

Oh ja.... niet onbelangrijk... -24,4 kg deze week! Bijna 25!

12 weken verder en -21,9 kg! Tijd voor nieuwe foto's!

Vandaag heb ik weer foto's van mijzelf laten maken, met dank aan mijn dochter Gaby die dat altijd even regelt voor mij. Ik ben nu 12 weken verder, drie maanden dus en wat voel ik mij goed.

Ik heb absoluut geen spijt van deze operatie. Ik heb al twee keer nieuwe broeken moeten kopen. De broek die op de foto aan heb vond ik nog in de kast van een paar jaar geleden, toen het mij na veel sporten en gezond eten lukte om 10 kg af te vallen. Ik ben nu bijna (maar nog niet helemaal) weer op het gewicht van toen.
-22 kg is echt wel heel veel, dat besef ik mij maar al te goed. Ik hoop op nog wel meer, maar ik ben hier al zo ongelofelijk blij mee.
Het bloesje wat ik aan heb droeg ik op de bruiloft van mijn zus een aantal jaar geleden en zit nu weer als gegoten. Zo fijn. Toen zat het een tikkie strakker herinner ik mij.

De verschillen van voor de operatie en zelfs van een maand geleden zijn enorm. Dat is helemaal goed te zien op de lingeriefoto's, maar die houd ik lekker voor mijzelf. Dat is voor iedereen beter denk ik... haha!!
Ook op deze foto's is het al erg duidelijk. Eerst zie je de grootste verschillen in je gezicht maar nu gaat de rest van mijn lichaam ook echt wel opvallen.

En nog even de close up, van toen en nu. Ik ben blij!

Eten na bijna drie maanden

Als je net geopereerd bent lijkt het net alsof je helemaal niets meer kunt eten. Maar dat is echt niet waar hoor. In het begin is het echt voorzichtig zijn met wat je kiest. Heel goed kauwen, rustig eten helpt daarbij. Langzaam ontdek je wat wel en niet lekker valt.

Zo heb ik meer moeite met drinken dan met eten. Thee gaat heel goed, dat drink ik zo'n beetje de hele dag. En verder soms water of een glaasje crystal clear. 

Ik kan niet meer tegen melk, daar krijg ik ontzettende hoofdpijn van. Ook dingen waar suiker in zit zorgen voor een flinke aanval van hoofdpijn en een naar gevoel. 

Mijn dagritme op dit moment:

Ontbijt met een schaaltje yoghurt

Halverwege de ochtend meestal een banaan, inmiddels kan ik een hele banaan op.

Lunch, een bruine boterham of een bruin broodje. Een broodje valt op de een of andere manier beter dan een boterham. Een witte boterham gaat niet. Als beleg altijd gewoon boter en iets van vleeswaren of 30+ kaas. Een gewone boterham valt trouwens niet altijd lekker. 

Tussendoor: rijsrwafel of ontbijtkoek

Avondeten: maaltijd met groenten en vlees, bescheiden portie

Avond: handje Japanse mix of schaaltje vla, soms een paar kaakjes (knappertjes)

Dat is best goed toch?! En ik heb echt nooit honger!! 

Gisteravond had ik zo'n heerlijke Tray Dish gemaakt. 

Het was een gerecht van Pinterest. Een ovenbakplaat vol met gehaktballen, volop verse groenten en krielaardappeltjes. Heerlijk was het!

Het recept:

http://kookidee.nl/recepten/hoofdgerecht/gegrilde-groenten-met-italiaans-gekruid-gehakt-en-mozzarella/?utm_source=Kookidee+nieuwsbrief&utm_campaign=98e5356d81-Kookidee_nieuwsbrief_05_2015_10_13&utm_medium=email&utm_term=0_fe80dcbd96-98e5356d81-136079541

 

Het voordeel is dat iedereen kan pakken wat hij/zij lekker vind.

Eet ik dan altijd gezond? Ik doe mijn best. 1 keer per weken eten wij friet. We hebben wel een airfryer en dus eten we thuis nooit gefrituurde friet en snacks.

Meestal als we friet eten dan maak ik er voor mijzelf iets met groenten erbij. Vaak witlof (omdat niemand dat lust) maar soms een blikje bonduelle boontjes of erwtjes, soms met een beetje appelmoes er doorheen. Ik eet er dan voor de smaak een paar frietjes erbij en doop deze gewoon in een klein beetje mayonaise. Een vol bord friet dat gaat echt niet meer. 

Vandaag dacht ik, ik neem ook gewoon een keer een bakje kipsate. Kip kan ik goed verdragen dus dat leek mij geen probleem. Ik heb er een beetje saus bij op maar daar heb ik het meeste van laten staan. En ik moet zeggen dat ik nu een kwartier later al wel wat hoofdpijn voel. Dus dat was wellicht een slechte keuze, maar we zullen zien. Bij de sate heb ik wat dunne krulfriet gegeten. Dus ja, af en toe zondig ik wel eens. Maar echt niet vaak, ik probeer meestal wel de juiste keuzes te maken. 

 

Kun je dan nog wel uit eten?

Ja hoor, afgelopen zondag heb ik met mijn moeder in Antwerpen gegeten. We bestelden beide een halve kip met friet en salade. 

Salade lust ik niet dus die heb ik doorgeschoven naar mijn moeder. Van de halve kip heb ik de poot op en een stukje van de filet. Daarna zo'n vier frietjes en dat was het. Ik geniet dan enorm van wat ik wel kan eten en accepteer dat ik betaal voor een bord waarvan de helft niet op gaat. Wat maakt het ook uit. Als ik voorheen uit eten ging dan was ik meer kwijt, want dan bestelde ik ook nog een voor en nagerecht. En dat past echt niet meer. 

Maar ik probeer vooral van elke maaltijd erg te genieten. 

Eet smakelijk!! 

 

Mijn lieve echtgenoot is echt de beste!

Even een kort berichtje. Een paar dagen geleden stonden we samen met iemand te praten in de winkel (een vrij stevige vrouw ook, net als ik). Het ging uiteraard over mijn operatie en dat je ook weer niet te veel moet afvallen.
Ze zegt, kijkend naar Patrick, jij houdt denk ik ook niet van dunne vrouwen. Je wil wel een beetje vlees eraan hebben. Waarop Patrick haar aankijkt en zegt zonder te twijfelen:

"Ik houd van haar en dan maakt het helemaal niet uit hoe ze er uit ziet"

Wauw... smeltmomentje.
Dus daarom is mijn lieve echtgenoot echt de beste die er op aarde rond loopt.

-20!!

Het gaat goed met mij, heel goed zelfs. Ik voel mij goed, het afvallen gaat goed, afgelopen maandag zat ik op -19,4 dus bijna -20kg!! Trots op mijzelf.

Natuurlijk moet je naast dat je gezond eet ook zorgen dat je sport. Ik heb mijn sport gevonden in wandelen. Maar dan wel lang en stevig door wandelen. In de afgelopen week heb ik mij zelfs samen met mijn vriendin Aleijda ingeschreven voor de Midzomernachtloop op Veluwe. We starten dan om 0:00 uur en gaan in totaal 21 km wandelen! Een hele uitdaging in het donker en zo lang, maar gaan het flikken, dat weet ik zeker. We hebben hiervoor al een mooi bedrag opgehaald om de natuur op de Veluwezoom te steunen.

Vandaag heb ik een wandeling gemaakt van 12 km! Dat vond ik al heel wat. De honden liggen ook uitgeteld op de bank, maar ik niet hoor. Ik krijg er juist energie van. Heb heerlijk gedoucht en zit nu achter mijn PC te schrijven. Straks ga ik nog even in de fotostudio aan het werk, maar nu ben ik thuis aan het werk.

Wat zijn nu de dingen die anders zijn dan voorheen?

- ik eet geen suiker meer (of weinig in ieder geval). Doe ik dat wel dan krijg ik acuut knallende hoofdpijn. Handige manier om van het snoep en chocolade af te blijven hoor! Dat laat je de volgende keer wel.

- ik eet bijna geen vette dingen meer. Een bitterbal uit de airfryer en drie frietjes wil net lukken. Maar ik zou op het moment niet weten wat ik bij de McDonalds zou moeten bestellen als ik daar zou zijn.

- als we uit eten gaan dan kies ik iets wat ik heel lekker vind en wat niet te groot is. Geen voor en nagerechten meer, maar gewoon een heerlijk hoofdgerecht. De frietjes blijven sowieso over, maar het vlees gaat grotendeels op. En wat er niet op gaat, dat schuif ik door naar een van mijn tafelgenoten. Ik was vooraf van plan om er een bordje bij te vragen, maar dat vind ik erg ongemakkelijk.

- melk daar reageer ik heel erg op. Ik krijg ook hier hele erge hoofdpijn van. Yoghurt gaat gelukkig wel goed, waardoor ik wel gewoon zuivel binnenkrijg.

- een wit hard broodje dat kan ik wel eten, maar een witte verse boterham valt niet goed. Brood valt sowieso niet zo heel goed. Ik eet veel crackers, harde bruine broodjes (een halve meestal) of ontbijtkoek of rijstwafel. 

- ik drink geen koolzuur, meestal thee, chrystal clear of water en als ik uit eten ga dan bestel ik een ice-tea green. Die vind ik erg lekker. Alcohol dronk ik al niet, koffie ook niet.

En verder in mijn dagelijks leven, is er eigenlijk niets veranderd. Ik heb iedereen gevraagd om vooral geen rekening met mij te houden en dat gaat prima. Zet gewoon neer wat je normaal ook neer zou zetten. Ik pik er wel uit wat ik lekker vind. En wat ik niet wil eten laat ik staan. Dat doe je normaal gesproken zonder GBP ook en nu dus nog steeds. Ik heb ook bijna nooit honger en dat maakt het best eenvoudig voor mijn gevoel.

Ik voel mij steeds energieker omdat het wandelen goed gaat en natuurlijk merk je het verschil van 20 kg echt wel. Ik heb een week of drie geleden twee nieuwe broeken gekocht en die gaan nu alweer los zitten. Maar ja, als dat het ergste is. Ik koop steeds heel weinig, want dat is toch zonde van het geld als het zo weer de vuilnisbak in kan.

Deze foto maakte ik vandaag toen ik na 6 km wandelen langs de McDonalds kwam, geintje hoor... ik had niks willen hebben van de mac aangezien het 10 uur 's ochtends was.

Waar ik overigens gisteren wel mee geconfronteerd werd is het volgende:

Ik volg een Facebook pagina waarop mensen handige recepten kunnen delen voor na een GBP. Nu las ik gisteren het bericht dat een van de moderators van die pagina op 34 jarige leeftijd plotseling is overleden. Komende week zou ze ook haar GBP operatie krijgen. 

Een beetje in shock was ik wel toen ik las dat zij is overleden aan een longembolie, totaal onverwachts. Tja... als je dan vorig jaar zelf in kritieke toestand vijf dagen in het ziekenhuis hebt doorgebracht met meerdere longembolien in beide longen, dan krab je wel even achter je oren. Ik wist wel dat het gevaarlijk was, heb mij dat zeker toen heel erg gerealiseerd maar toch kwam dit wel heel erg binnen. 

Daarom vind ik het zo belangrijk om te zorgen dat ik gezond ben en wordt. Dit risico wil ik niet meer. Niet dat dat weg is als ik 40 kg lichter ben, maar bewegen en gezonde voeding helpen natuurlijk wel mee aan een gezond lijf. 

Je wordt met beide benen weer op de grond gezet, want het zomaar afgelopen kunnen zijn en daar is het echt nog veel te vroeg voor. Ik wil nog genieten samen met mijn man en mijn kinderen. Mooie dingen zien, ervaren hoe het is om oma te worden (ooit dan he...), dat soort dingen. Ik wil weten hoe mijn meiden opgroeien, welke keuzes zij later maken, wat voor werk ze gaan doen en zien hoe ze nog mooier worden dan ze al zijn. Wie hun partners worden (of niet). Ik wil ze gelukkig zien en daar ga ik alles aan doen wat in mijn macht ligt. Ik ben niet voor niets op jonge leeftijd (23) voor het eerst moeder geworden. Ik wil genieten van het leven en op nog redelijk jonge leeftijd samen met mijn man genieten van al het moois op de wereld.

Nou zo is het wel weer genoeg, voordat de waterlanders weer uit mijn ogen druppelen. Sentimentele muts die ik ben. Zoals ik al zei aan het begin van deze blog. 

HET GAAT GOED MET MIJ!!!   en dat wil ik graag zo houden!

Het "2 maanden" zelfportret & voor het eerst uit eten!

Vandaag was het weer hoogtijd voor een nieuwe serie zelfportretten. Ik heb er een hekel aan om zelf op de foto te gaan, maar ik heb een missie en een doel. En dat moet vastgelegd worden.
Mijn dochter Gaby fotografeert mij, dan hoef ik zelf geen toeren uit te halen. Eerst ga ik aangekleed op de foto, zoals ik normaal gesproken door het leven ga, met kleding aan waar ik mij goed in voel. Dat geld ook voor de eerste foto trouwens. Daarna maken we een portretfoto, van alleen het gezicht. En daarna... tja, ook dat moet van mijzelf, maken we foto's in lingerie (met hemdje dat wel). Eerst recht van voren, dan van achteren en vanaf de zijkant. Shocking vind ik die foto's nog steeds, maar goed, ik zei het al, ik heb een doel.

Ik hoop dat ik straks terug kijk en denk, dat nooit meer. Het zal ook helpen om mijn "nieuwe" lichaam sneller te accepteren met alle minder mooie dingen die ongetwijfeld aanwezig blijven. Want ja... hoe het was, was ook niet ideaal en prachtig. Zoals jullie weten ben ik nooit ontevreden over mijzelf geweest en dat ben ik nog steeds niet, maar ik wordt wel steeds blijer van mijzelf. Snappen jullie het nog?

De lingerie foto's zijn voor mijzelf, die deel ik "nog" niet. De aangeklede foto's zijn prima en die deel ik dus wel. Dus daar komt ie... deel 3 van de serie "Me, myself and I"

Afgelopen weekend zijn we voor het eerst uit eten geweest! Joepie!! Het ging zo goed dat we gelijk maar twee keer zijn gaan eten. Het eerste etentje was met vrienden, we gingen tapas eten en dat is met een GBP natuurlijk redelijk ideaal. Je bestelt per persoon wat je lekker vind en het zijn allemaal kleine hapjes. Bovendien zit er steeds wat tijd tussen de rondes, waardoor je je eten makkelijk kunt verdelen. Een voorafje en een toetje heb ik uiteraard niet genomen. Een glaasje water bij het eten en een kop thee achteraf. Het glas water heb ik geeneens op gekregen, maar vooruit.

De volgende dag ben ik uit eten geweest met mijn man en oudste dochter. We gingen naar Vader Jacob in Rotterdam. Daar eet je voor 14,95 euro een voor-, hoofd- en nagerecht. Het is een beetje eetcafe kwaliteit, best lekker en je zit er gezellig (als je van Nederlandstalige muziek houdt ten minste). Ik heb weer alleen een hoofdgerecht genomen, een spies van kipfilet en varkenshaas. Er zaten frietjes en salade bij, die heb ik niet opgegeten. Ik heb er misschien 4 of 5 van op. Ik koos een flesje Ice tea green erbij en dat smaakte heerlijk. Ik bestelde als toetje nog een kop thee, maar die kon ik niet meer op. 

Vooraf was ik van plan om er een bordje bij te vragen als we uit eten zouden gaan, maar dat ga ik geloof ik niet doen. Ik eet gewoon wat ik lekker vind en dat is nu eenmaal minder in hoeveelheid. Tja, jammer dan. Ik bespaar al op de totaalprijs door geen voor en hoofdgerecht te kiezen en betaal dus gewoon mijn hoofdgerecht, ook al laat ik daar wat van staan. 

De keuzes worden ook gewoon anders. Voorheen koos ik voor een mixed grill (lekker veel vlees) en dacht ik bij de kleine gerechten; dat red ik nooit, dan heb ik nog honger. Nu denk ik, ja ik neem die kip spies, misschien kan ik die wel op. Nu denk ik bij de mixed grill, dat red ik nooit, maar nu omdat het gewoon niet meer past. Is een iets andere benadering en niemand kijkt er van op als geen voor en nagerecht neemt.

Maar de eindconclusie... uit eten met een GBP, geen probleem van maken, gewoon doen! Het was super gezellig, we hebben genoten.

7 weken -15,2 kg

Joepie, ik hoopte het al, maar deze week heb ik de -15 kg grens bereikt. Bovendien viel mij op dat ik nu exact het gewicht heb waar ik in augustus 2012 mee begonnen ben. Ik weet nog dat we onderweg naar huis waren vanuit Spanje. Ik moest naar het toilet en de zwevende pot kwam los van de muur!!! Ik schrok me een ongeluk. Meteen relateerde ik dat aan mijn gewicht, terwijl er natuurlijk gewoon iets al los heeft gezeten. Ik zit sowieso nooit met mijn volle gewicht, maar vooruit, maar puur hangend krijg ik het niet voor elkaar om ook een grote boodschap te doen (sorry voor de details... 😱). Maar die pot was de druppel. Het moest veranderen. 

 

Ik stoorde mij enorm ook aan mijn eigen vakantiefoto's en daar heb ik normaal geen last van. Nog een goede reden om aan jezelf te werken. 

Hier begint mijn afvaldossier voor de laatste keer, dat is de bedoeling althans. Ik heb alle notities nog inclusief gewicht en maten vanaf 2012. En ik houd het nog steeds bij al vallen er soms maandelange gaten tussen. Volgens mij heb ik het al een keer verteld. Maar in 2012 ben ik gaan afvallen door gezond eten en bewegen. Lopen, eerst gewoon lopen en dat ging goed. In december (4 maanden later) was ik 10 kg afgevallen. Na twee maanden ging ik hardlopen. Twee jaar hield ik het vol. Maar twee jaar lang bleef mijn gewicht hetzelfde, er ging niets meer af. Blessures volgen en ik kwam weer aan, zo'n 5-7 kg. Een jaar later die longembolien en in het daaropvolgende jaar nog eens 10kg erbij. Niet normaal meer. 

Maar goed we zijn weer bij 0, dus de strijd gaat nu echt van start. Nu hopen dat ik na de volgende 10 kg wel door kan gaan met afvallen. Maar we zullen zien. Eerst die 10 er nog maar weer eens af zien te krijgen. 

Dat zou betekenen dat ik in totaal 25 kg afval. Ik kan mij er nu nog niets bij voorstellen. Maar goed. Ik had deze 15 kg in 7 weken ook niet echt aan zien komen. 

We gaan ervoor!! De eerste "hobbel" is in ieder geval al genomen.  Goede woordspeling ook in dit geval "hobbel". 😂🤣

-13,7 kg

Wow, deze week was er maar liefst 2,2 kg af, waardoor de tussenstand staat op 13,7 kg in 6 weken dus! 

Ik had zaterdag en zondag wat hapjes gegeten en had niet het gevoel dat ik afgevallen zou zijn. Meevaller dus.

Maar als ik goed na ga wat ik heb gegeten dan was het ook niets geks. Ik had 30+ kaas gegeten 2 kleine blokjes, 1 mini bapao en twee toastjes met kruidenkaas. Niets geks dus. Op zondag ook zoiets maar toen had ik 1 cracker minder gegeten tussen de middag. 

In de avond aten we (omdat niemand echt veel trek had en ik geen zin had om te koken) een tosti. Ik nam twee bruine sneetjes brood, besmeerde die met groene pesto en belegde die met twee plakken ham, een plak 30+ kaas en twee plakes mozzarella. Zo dat was echt lekker. Een gewone boterham vind ik nog geen succes maar op deze manier lust ik hem wel. De meiden hadden de zelfde variant maar dan met witte zachte puntjes. Ik maak de tosti trouwens gewoon in een grilpan op de kookplaat. 

En niet te vergeten ik heb de afgelopen week in totaal 20 km gewandeld. 1x10, 1x7 en 1x3,5km. Ik voelde dat behoorlijk in mijn billen en toen ik ging meten bleek daar maar liefst 4 cm vanaf in 1 week!! Wow... dat gaan we dus volhouden dat wandelen. 

Ik ben trots op mezelf. 

Vanavond aten we wraps met kipfilet, tacokruiden, bosuitjes, champignons en sla. Ik had er nog komkommer bij maar die bleek niet lekker te zijn. Iets te weinig groenten daardoor maar dat geeft niet voor een keer. Ik had de wrap vervangen door een gebakken ei (1 ei en 2 eiwitten, geklutst). Meer eiwitten dus en je zit minder snel vol. Daarnaast vond ik het ook veel lekkerder dan zo'n droge tortilla. Het ei is gewoon in een beetje margarine gebakken, zodat ik ook de benodigde vetten binnenkrijg. 

 

Heerlijk was het, natuurlijk kon ik het niet helemaal op, maar ik heb wel de groenten en de 50gr kip helemaal op. 

Ik zit er lekker in dus! Op deze manier kan ik het allemaal prima aan. Al geef ik wel toe dat ik vanmiddag langs een heerlijke grote pot drop liep en toch een fractie van een seconde dacht... "lekker". Maar uiteraard ben ik zonder drop doorgelopen. 

Ik ben ook klaar met de Fragmin prikken. Heerlijk zeg, mijn hele buik is bont en blauw. Sommige plekken kleuren groen en paars, andere zijn nog bijna zwart, het ziet er werkelijk niet uit. Maar het was voor een goed doel. Nu goed mijn beweging in de gaten houden, niet te lang in een houding zitten en hopen dat er geen nieuwe longembolien ontwikkelen, net als anderhalf jaar geleden. 

Ik heb gisteren de ton vol prikken naar de apotheek gebracht en de prikken die over waren ook gelijk ingeleverd. Fijn gevoel. 

Nu dus alleen nog de maagbeschermers, deze moet ik een jaar lang slikken en de vitaminepillen, die slik je de rest van je leven. Maar dat zijn vitamines, dus dat is prima. 

Oh ja, maandag is tegenwoordig visdag bij ons. Vis is gezond en zit vol eiwitten. 

Klein detail.... ik houd niet van vis!! 😂

Gisteren probeerde ik zalm met een krokant korstje, pfff moeizaam, ik heb een stukje op maar vond het echt niet lekker. Witvis gaat beter, maar ik heb het weer geprobeerd. De groenten met Oosterse saus waren heerlijk en ik heb 3 mini krieltjes gegeten. 

Toch grappig dat je na een maagverkleining zo veel met eten bezig bent! 

 

Oplosbare hechtingen... 😱

Toen ik twee weken geleden voor controle naar de chirurg moest heb ik gelijk nog een paar hechtingen eruit laten halen. Ze zei, onderhuids lossen ze wel op maar wat bovenhuids zit dat lost minder snel op. Dus ik dacht dat daarna alles opgelost was.

Maar de laatste dagen zijn er twee wondjes die een beetje irriteren. Dus de ene heb ik wat aan zitten wroeten en daar kwam wat pus uit. Ontstoken dus. De ander voelde ook raar en daar kwam 'onderhuids' nog een flinke draad uit. Dat verklaart een hoop. Het doet niet echt zeer of zo maar het voelde irritant. Dus nu maar hopen dat het gewoon geneest. 

 

Gisteren ben ik naar de dietiste geweest en zij was erg tevreden. Mijn gemiddelde eetpatroon op dit moment:

Ontbijt:

Schaaltje yoghurt

Thee

Lunch: 

Twee meergranen crackers

30+ kaas

Kipfilet

Thee

Drinkontbijt

Avondeten:

Beef teryaki met 50 gram vlees, 100 gram groenten

Tussendoor:

Fruit 1 of 2

Thee

En dat is het zo'n beetje.

Dit is ongeveer 600 kcal en zo'n 40 gr eiwitten

Dat moet eigenlijk naar 1000 kcal en 60 gr eiwit.

Haar tip is: 

Probeer 's avonds nog iets van zuivel te nemen, zodat je 3x zuivel hebt.

Doe boter op je cracker, daar zitten hoog nodige vetten in.

Eigenlijk moet ik 1 broodproduct extra nemen. Ik kan beter kiezen voor 1 keer fruit en 3 broodproducten extra dan 2 keer fruit en 2 broodproducten. In fruit zit vitamine C en dat zit ook in je multivitamine. In broodproducten zitten andere dingen (weet niet meer wat - net als de boter/halvarine -) die niet in de vitaminepil zitten. 

Gisteravond dacht ik ik neem nog een glas drinkontbijt, maar die viel niet zo erg lekker. Ik denk dat ik nog te vol zat van mijn avondeten. 

Ze was trouwens erg tevreden over mijn activiteiten, het wandelen en mijn positiviteit. Ook de 11,5 kg die eraf is was erg goed. Dus ze was blij en dus ik ook. 

Ik heb van de week voor het eerst weer 10 km gewandeld. Dat was pittig maar heerlijk. En vandaag nog eens 7 km. Lekker bezig dus. 

 

Eerste mijlpaal

Afgelopen maandag heb ik mij weer gewogen en ja hoor... -10,5 kg!!! Joepie, als je eens zou weten hoe keihard ik ooit heb moeten werken om 10 kg af te vallen. Dat lukte mij een paar jaar geleden door gezonde voeding en hardlopen. Ik liep 3 keer per week en kon 5 km hardlopen. In een jaar viel ik 10 kg af. Super goed en verantwoord. Nog anderhalf jaar daarna liep ik hard, 3 keer per week maar er ging geen grammetje meer af. Totdat er blessures kwamen en ik in twee maanden er weer 10 kg bij had. En dan is het echt niet zo dat ik zakken chips heb zitten eten of iets dergelijks. Ik kan je vertellen dat dat behoorlijk zwaar en demotiverend is.

Daarom is het zo onwerkelijk dat ik nu in 4 weken tijd 10,5 kg kwijt ben. Ik heb geen honger, eerder moeite om te eten. Deze week had ik voor het eerst twee keer een reactie op iets wat ik nutigde. De eerste keer was dat een schaaltje warme melk met havermout. Ik voegde een lepeltje honing toe maar dat smaakte niet dus deed ik er een schepje zoetstof bij. Ik denk dat het te zoet was want ik kreeg enorme hoofdpijn. En vandaag at ik tussendoor een rijstewafel en dronk daarna (en dat was wss de fout) een glas drinktontbijt. Weer hoofdpijn en wat misselijk. Maar verder kan ik eigenlijk alles eten, al houd ik natuurlijk wel rekening met wat ik eet. Ik eet geen aardappels, pasta, soms een heel klein beetje rijst. Simpelweg omdat dat veel te voedzaam is. Dan zit ik zo vol. 

Van de week heb ik vis gegeten (en ik houd helemaal niet van vis). Het is gezond dus ik dacht ik probeer het. Ik had van verse kabeljauw een haver lekkerbekje gemaakt en ik vond het nog lekker ook. Ik at hierbij drie mini krieltjes (voor de smaak) en na nog geen halve vis zat ik vol. De sla lustte ik echt niet, maar ook dat heb ik geprobeerd. Het eitje pastte ook echt niet. Maar vooruit. 

 

Vandaag was mijn maandjubileum, dus tijd voor nieuwe zelfportretten. Op de "lingerie" foto's is het verschil echt enorm goed te zien. Maar die deel ik echt niet hier. De aangeklede foto laat ook al wel enigszins verschil zien. Vooral mijn gezicht is echt een stuk smaller. En mijn bovenste vetrol is aardig verminderd. 

 

Het begin is dus in ieder geval goed. Ik ben nog steeds lekker aan de wandel, al heb ik deze week 1 wandeling en training gemist omdat ik dus even niet lekker was.

Ik probeer drie keer per week een training van Jacqueline van Dijk mee te doen, dat gaat prima. En ik wil in ieder geval twee keer een lange wandeling doen. Deze week heb ik 1 keer 3,5 km gelopen met Patrick en woensdag 6,5 km alleen met de honden. 

De controle afspraak bij de chirurg stelde niets voor. Gaat het goed, ja. Val je af, ja. Heb je vragen, nee. Tot de volgende keer. Volgende week ga ik weer naar de dietiste en dan is het een individuele afspraak. Kijken of ik echt goed bezig ben. Maar eigenlijk twijfel ik daar niet aan.