dinsdag 12 december 2017

1 jaar GBP - Mooi zijn zit van binnen

MOOI ZIJN ZIT VAN BINNEN!

Yes voor mij is het vandaag al Oud en Nieuw. Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik geopereerd werd. Een Gastric Bypass, ofwel een maagverkleining met een omleiding.

De titel van deze post is "Mooi zijn zit van binnen", omdat ik graag heel duidelijk wil maken dat je niet lelijk bent wanneer je dik bent. Dat het geen ideaal beeld moet zijn om slank te zijn. Dat ik vind dat ik op alle foto's mooi ben en ja, ook op de foto's van een jaar geleden. Dat je deze operatie nooit moet doen om er alleen maar slanker en in vele ogen mooier van te worden.

En toch schrik ik steeds weer van de foto's van vorig jaar en ik zal uitleggen waarom. Ik heb mijzelf nooit lelijk gevonden. Arrogant?? Nee, ik heb gewoon nooit een negatief zelfbeeld gehad. Ik ben altijd trots geweest op wie ik was. Of ik nu 80, 100 of 130 weeg. Je lichaam bepaald niet de mate van geluk. Ik heb ook altijd gezegd, zolang als ik geen lichamelijke klachten heb vanwege mijn gewicht ga ik mijzelf niet pesten met eindeloze diëten die altijd weer eindigen bij een hogere eindstand dan waar ik mee begon. Acceptatie van je zelf is nummer 1, altijd. Waarom schrik ik dan van die foto's, omdat ik nu met eigen ogen zie hoe mijn lichaam eruit zag, ik heb mijzelf nooit zo gezien. Ik bedoel ik keek heus wel in de spiegel, maar ik vond mijzelf altijd prima. Maar als ik nu de foto's zie dan zie ik de benauwdheid en ik zie mijn zorgelijke gezicht, omdat ik zo graag van dit extreme gewicht af wilde omdat ik mij niet goed voelde. En die bezorgdheid zie je wegebben op de foto's die volgen. Ik wil leven en genieten met mijn gezin, zonder bang te zijn dat er weer iets engs gebeurd.

Dit is misschien ook de reden waarom deze operatie zo succesvol is geweest. Mijn mindset is van het begin af aan goed geweest.

Ik heb het hele jaar lang een blog bijgehouden, waarin je precies kunt lezen waarom ik deze operatie heb laten uitvoeren, hoe dat allemaal ging en wat er na de operatie allemaal verandert is. Ook heb ik elke maand rond de 12e steeds een nieuwe fotoserie van mijzelf laten maken door mijn dochter Gaby. Die foto's heb ik vooral gemaakt omdat ik vooraf super bang was voor hoe mijn lichaam eruit zou zien als ik afgevallen zou zijn. Ik was echt bang dat ik er niet mooier op zou worden en ik wilde dat ik ten alle tijde terug kon kijken naar hoe het was, zodat ik zou beseffen dat een zwaar lichaam ook niet alles is.
Dit klinkt misschien gek, maar ik was daar echt bang voor, je kent het wel, overtollige huid die weelderig om je lichaam heen fladdert. En ja, dat heb ik allemaal gekregen, dat houd je niet tegen. Stoort het mij? In zekere zin ja, omdat het gewoon heel vervelend voelt. Maar dankzij mijn foto's weet ik dat dit de betere variant van mij is. Waarom?

Omdat ik de benauwdheid zie op de foto's van vorig jaar. Mijn omvang was zo groot dat het gewicht van mijn borst drukte op mijn keel als ik 's avonds op de bank zat. Dat mijn werk belemmert werd door mijn gewicht. Opstaan ging gewoon echt lastiger. Ik voelde mij absoluut niet fit, ondanks alle lange wandelingen die ik deed. Want stil heb ik nooit gezeten. Maar na mijn longemboliën twee jaar geleden was het duidelijk dat er iets moest veranderen. En dat is gelukt. Ik voel mij zoveel beter nu. Ik ben veel energieker, kan makkelijker bewegen. En eerlijk is eerlijk, het feit dat je kleding kunt kopen waar je wilt maakt je ook blij.

Mensen zeggen, je gaat steeds meer stralen op die foto's en dat klopt. Ik ging steeds beter in mijn vel zitten, mijn lichaam werd er blij van en ik dus ook. De complimenten die je krijgt voegen daar een hoop aan toe, maar soms ook niet kan ik je zeggen. Want mensen zeggen gewoon, jeetje Monique, nu ben je mooi zeg! Ehmmmm moet ik dan "dank je wel" zeggen? Ik vond mijzelf namelijk altijd al mooi. Maar ik zeg toch dank je wel, want ik besef dat mensen het goed bedoelen en dat ze zich soms alleen een beetje onhandig uitdrukken. Ook dit was iets waar ik vooraf erg tegenop zag.

Waarom post ik deze foto's? Niet om op te scheppen, niet om dikke mensen zich rot te laten voelen, maar om te inspireren en te informeren. Ik heb deze operatie laten uitvoeren omdat ik het gevoel wilde hebben gezonder te zijn. En dat is 100% gelukt, maar ik heb natuurlijk helemaal geen garantie dat ik door deze operatie ook daadwerkelijk gezonder ben. Ik bedoel, ik kan alsnog een enge ziekte krijgen, longemboliën kunnen opnieuw opduiken, noem maar op, geen mens is daar zeker van. Maar ik heb wel het gevoel dat ik risico's geëlimineerd heb met deze operatie. Roken doe ik niet, ik drink niet, ik beweeg voldoende, mijn lichaam is weer binnen gezonde proporties. Nogmaals wil ik niet zeggen dat dikke mensen ongezond zijn, maar in mijn geval was dat wel zo geworden, misschien niet perse door het dik zijn, maar afvallen was nodig om normaal te kunnen blijven functioneren.

En daarom ben ik trots op mijzelf en op wat ik bereikt heb dit afgelopen jaar. Ik ben enorm dankbaar voor alle lieve mensen om mij heen die mij door "dik en dun" gesteund hebben, letterlijk. En die mij geen moment anders zijn gaan behandelen omdat ik minder kon eten. Het was soms wat ongemakkelijk om met mij uit eten te gaan misschien, maar dat was na 1 keer proberen ook weg. Doe gewoon normaal, ik eet wat ik kan en dat dat niet veel is, dat is dan zo. Ik zit er niet mee dat een ander meer eet en gelukkig is er geen vriend meer die daar nog moeilijk over doet. Alle onderwerpen zijn ook altijd bespreekbaar.

Zou ik deze operatie iedereen aanraden?
Nee, zeker niet iedereen nee.
Ik raad het je aan wanneer je de operatie om de juiste redenen. Doe het nooit om er mooier van te worden. Doe het alleen om er gezonder van te willen worden. Doe het nooit om een beter zelfbeeld te willen bereiken, dat goede zelfbeeld moet er al zijn voordat je begint.
Als je hoofd sterk genoeg is om een transformatie aan te kunnen ga er dan voor! Twijfel niet en doe het. Het is psychisch best een rollercoaster die wel aan moet kunnen. Lichamelijk is het bij mij alles mee gevallen en psychisch uiteindelijk ook. Ik moet ook wel zeggen dat het van mij af schrijven mij ook enorm geholpen heeft. En de foto's hebben daar ook enorm aan bijgedragen.

Nu even nog de statistieken:
Afgevallen in gewicht: 51,2 kg

Afgevallen in centimeters:
Borstomvang: -40 cm
Buik boven: -36,5 cm
Taille: -37 cm
Buik onder: -33 cm
Heup/Bilen: -29,5 cm
Bovenbeen: -17 cm
Bovenarm: -8,5 cm
Kuit links: -9 cm
Kuit rechts: -8 cm

Hoppeta!! Ik besef mij overigens dat je na zo'n operatie eerst mega veel afvalt, dan weer iets aankomt en dan stabiliseert. Daarom blijf ik ook bloggen en meten. Deze operatie eindigt niet na een jaar, maar heb je levenslang. Net als alle gevolgen ervan.

Ben je geïnteresseerd geraakt in deze operatie of mijn verhaal? Check dan mijn blog.
https://mijnlevenna12december2016.blogspot.nl






Geen opmerkingen:

Een reactie posten