De dag na kerst

Het is alweer een paar dagen geleden dat ik heb geschreven, maar het was dan ook kerstmis! En op kerstmis raak ik de computer niet aan. Na de slechte dag van afgelopen vrijdag volgde een redelijke zaterdag. De buikpijn was wel aardig weg, maar rommelde nog een beetje op de achtergrond. Ik heb heel rustig aan gedaan met eten en echt alleen het nodige gegeten, maar dat doe ik eigenlijk steeds wel. Als avond eten geen warme hap (op zaterdag eten we altijd broodjes in de avond). Ik heb geen brood gegeten maar 1 rijstewafel met op ieder kwartje ander beleg. Ik kon maar 3/4 van de rijstewafel op.
's avonds ongeveer zo'n 20 minuten na het innemen van mijn vitaminepil (die neem ik om half 10) ging mijn buik weer rommelen en weer zat ik met een misselijk gevoel op het toilet. Zodra ik het gevoel was leeg te zijn door een soort diaree ben ik gaan slapen. Ik werd gelukkig prima wakker op eerste kerstdag. Vooraf had ik er best een beetje tegen op gezien, maar ik heb de knop omgezet en besloten weinig te veranderen aan de kerst hoe we het gewend zijn. Ik was als eerste wakker, ben de tafel gaan dekken, heb de lekkerste broodjes afgebakken en heb heel veel kaarsjes aangestoken. Het zag er super gezellig uit. Ik had voor mezelf mini waldkorn beschuit gekocht en daar kon ik er twee van op. Eentje had ik belegd met een half eitje en daarna zat ik propvol. Natuurlijk zie ik dan die heerlijke kerststol, maar ik heb gewoon oprecht genoten van mijn beschuitje en mijn halve eitje. Mijn gezin moest erg lachen toen ik met plofgevoel zei; zo de kiwi zit vol!

Ze zijn allemaal hartstikke trots op mij en dat voelt goed.

Later op de ochtend nam ik een flinke kop thee, waar ik dan ook wel een goed half uur over doe om die op te drinken, maar dat is goed.

Na het ontbijt ben ik de keuken in gegaan. Ik had een recept gevonden op pinterest van een gezonde appelcake. Het zag er lekker uit dus dat ben ik gaan maken. Zonder boter en met maar 1 eetlepel suiker. Het cakeje zag er precies uit zoals op de foto en het was mega lekker!! Zelfs de rest van het gezin vond het heerlijk. Die zal vaker gebakken worden.
Ingredienten:

Appel kaneel cake

• 100 gr havermeel
• 50 gr amandelmeel
• 75 gr kokosolie
• 75 ml volle kwark
• 3 kleine appels
• 2 eieren
• 50 ml honing
• 2 tl kaneel
• 1 1/2 el suiker
• 1 tl bakpoeder
• snuf zout

Hier vind je het recept:

http://www.mindyourfeed.nl/recepten/zoet/appel-kaneel-cake/

In de middag tijdens het uitpakken van de cadeautjes hebben we een plank op tafel gezet met tapas en toastjes. Voor op de toastjes was er kruidenkaas, pate, zalm, forel, smeerkaas en.... ik weet het allemaal niet meer. Ik heb alles bij elkaar 1 toastje op gegeten, maar elke keer een kwart. Gewoon een heel klein stukje voor de smaak. En ik heb twee plakjes leverworst op.

Voor het avondeten heb ik gekeken naar wat ik zou mogen eten. Kip staat hoog op de lijst, maar gekookte kip vind ik geen optie. Als je de kip gewoon heel goed kauwt en met kleine stukjes eet dan komt het goed. Ik had dus mini kipsate's gemaakt, met de pindasaus apart uiteraard. En ik had oosterse gehaktballetjes gemaakt. Zelf gemaakt uiteraard, zodat ik precies weet wat erin zit. Daarbij had ik gewoon een dag van te voren bij de chinees een bak foe yong hai, biefstuk met tausi saus en bami en nasi gehaald. Flinke schaal kroepoek erbij en voilà de tafel stond vol en ik had er weinig werk aan. Wat heb ik hier allemaal van gegeten??

1 mini kipsate

2 gehaktballetjes

1 klein stukje van de beef in tausisaus (voor de smaak) 

1 nog kleiner stukje van de foe yong hai

Het was hartstikke lekker! En ik zat propvol... toch gek hoor.

Anderhalf uur later heb ik voor de nodige vitamines nog wat vers fruit stukjes gegeten. 

Als kerstcadeau heb ik een nieuwe pannenset gekregen, een thee mok met een lieve tekst erop, een prachtig fotoboek en van mijn allerliefste echtgenoot, mijn steun en toeverlaat een weekendje weg voor twee. Ik heb ook flink gejankt, dat wel, het moest er even uit. Ik was best stoer aan het doen de afgelopen twee weken en dat voelt ook goed. Het is een soort overlevingsmechanisme. Maar op dit soort momenten wordt ik toch week in de knieën en liet ik de tranen de vrije loop.

Dan is daar natuurlijk nog tweede kerstdag!!

De operatie is nu precies twee weken geleden en dat betekent dat het weegdag is!! Ik ben nu in totaal 7,5 kg afgevallen. Niet normaal zo veel. In cm is er van mijn billen en borst al 6 cm af. Van mijn taille al 4 cm en mijn linkerkuit is nu nog maar 2cm dikker dan de rechter (dat was 4,5cm)! Hoera!

Wederom een ontbijtje vergelijkbaar met gisteren. Na het ontbijt gaan we naar mijn zus. We gaan alleen op de koffie, ik heb nog geen zin om de hele dag op visite te gaan zitten.
Ik had een banaan meegenomen, voor het geval dat, en daar heb ik een halve van op.

In de middag toen we thuiskwamen heb ik nog anderhalf stuk appelcake op. Heerlijk echt

Als avondeten hadden we de restjes sate en balletjes met verse frietjes uit de airfryer. Dus geen voorgebakken friet. Ik had een stuk of 10 van die hele kleine krokante frietjes op mijn bord gelegd die heerlijk smaakten, daarnaast heb ik 1 sate en 3 balletjes op.

In de avond weer wat fruit.

Verder hebben we de middag heerlijk op de bank gezeten met onze joggingbroek aan en kerstfilms gekeken! Ik heb genoten!

Nog even over de stoelgang, niet zo kerstig, maar wel belangrijk. Sinds afgelopen vrijdag zit ik wel elke avond op het toilet met buikpijn en dunne ontlasting. Ik ben nog aan het uitproberen om te ontdekken hoe dat komt. Ik heb spastische darmen en wss ligt het daaraan, maar mocht het aan voeding liggen dan is het beter als ik die voeding niet meer neem.

Slechte middag

Verdorie, nou ging het zo soepel allemaal. Vanmiddag was ik ineens zo moe en ik had een wat rommelende buik wat leidde tot een explosie op het toilet. Een uur later ben ik gaan koken maar werd er een beetje misselijk van. Ik had spaghetti bolognese gemaakt. Ik heb een klein beetje saus gepureerd, het smaakte mij voor geen meter maar omdat mijn darmen leeg zijn vond ik het belangrijk wel te eten.  Een uur later heb ik nog een beetje vanille yoghurt gegeten maar ook dat ging niet helemaal op. 

De rest van de avond voel ik mij nog steeds misselijk. Hopelijk voel ik mij morgen weer beter.  Welterusten

Drukke dagen voor kerst

De drukke dagen voor kerst zijn aangebroken. Kerstcadeautjes worden gekocht en boodschappenlijstjes worden gemaakt. Ik heb besloten dat we eerste kerstdag gewoon makkelijk doen wat het eten betreft.
Ik maak verse oosterse gehaktballetjes en kipspiesjes, want die kan ik dan zelf ook mee-eten. Daarbij serveer ik voor de rest nasi en bami, misschien iets van foe yong hai (wat ik gewoon bij de chinees ga halen een dag van te voren), 2 soorten kroepoek, vers fruit, dim sun hapjes uit de airfryer en dan ijs-kersmannetjes toe. Ik pak er gewoon wat kleine dingetjes uit die ik kan eten en de rest is voor de rest van het gezin.
We gaan ook gewoon met z'n allen ontbijten. Ik heb allerlei afbakbroodjes gehaald. Bij de jumbo vond ik een zak mini-waldcorn beschuitjes, zo leuk, die heb ik voor mezelf mee genomen. Dan kan ik er misschien wel twee eten! haha... joepiedepoepie!

Ik vind het eten tot nu toe nog echt niet lastig, zowel psychisch als fysiek. Ik kook lekkere dingen waarvan ik weet/denk dat ik ze mag en ik eet er gewoon een klein beetje van.
Gisteren at ik een restant van het draadjesvlees wat ik de dag ervoor gemaakt had en dat was toch lekker! Het smolt in je mond. De rest van het gezin at frietjes uit de airfryer met een grote loempia. Ik heb een mini-stukje loempia genomen voor de smaak en drie dunne frietjes gedoopt in het draadjesvleesvocht. Goed kauwen uiteraard, maar het ging prima.
Mijn man zat met een bord vol friet en gek genoeg kon ik mij daar echt helemaal niets meer bij voorstellen, ik werd al misselijk bij de gedachte dat helemaal op te moeten eten.

Dit is mijn maaltijd van twee dagen geleden. Boontjes met draadjesvlees, heerlijk was het. De puree daar ben ik geeneens aan begonnen, veel te machtig.



Ik zit net te lezen dat je beter nog geen filet Americain mag eten ivm bacteriën en dat heb ik wel gedaan. Weliswaar heel erg dun op een kleine cracker maar toch. Beter van niet. Prima doen we dat nog even niet.

Gisteren heb ik iets te veel gedaan. Dus heb ik mij verder de rest van de avond heel rustig gehouden, maar dat was geen probleem met de ontknoping van Expeditie Robinson op TV. Go Bertie!!

Vanochtend kerstboodschappen gedaan, daarna weer even bijkomen op de bank. Ik heb bijna geen pijn meer en slapen gaat steeds beter. De ontlasting is sinds zaterdag nu ook bijna dagelijks dus dat gaat gelukkig ook allemaal goed.

20-12-16

Vanochtend was ik van plan om wat verder te gaan wandelen en daarom ontbijt ik met een kopje vanilleyoghurt met een halve banaan in plakjes er doorheen. 

De wandeling gaat super. Ik loop heel rustig en dat bevalt goed. De dierenarts is de bestemming, dat is net een lekkere afstand. 

 

Als ik thuiskom eet ik een rijstewafel en drink een kop thee. Als lunch probeer ik weer eens kwark, na vier happen weer vol. Maar geeft niet, het smaakte wel. 

'S middags komt Karin even langs, het drie uurtje vergeet ik hierdoor. Als avondmaal maak ik vegetarische cougettini met courgette, rode ui, champignons, tomatensaus en huttenkase.  

Het was heerlijk. 

Doordat ik elke hap super goed kauw vind ik het niet nodig mijn bordje te pureren. Ook van de peper waar ik iets mee uitschoot had ik gelukkig geen last. 

 

Vanavond komt er wat visite voor Gaby's verjaardag. Ik heb appelkruimevlaai gehaald, waar ik uiteraard zef niet van gegeten heb. 

Na de koffie komen er zoutjes op tafel, ik kies voor een handje rozijnen en cashewnoten. Als kauw ik zorgvuldig en dan gaat het prima. Ik voel me prima vandaag. De wandeling heeft me goed gedaan. Morgen weer. 

 

 

19-12-2016 -5,6 kg!!!

Vandaag heb ik mezelf officieel gewogen. Ik zeg officieel, omdat ik maar 1 keer per week wil wegen, op maandag, om een objectief vergelijk te kunnen houden en om geen obsessief gedrag jegens de weegschaal te creëren. Ik was echt verrast en blij want de weegschaal gaf 5,6 kg minder aan dan een week geleden. En daar ben ik blij mee.

Het punt waar ik nu het meest blij mee ben is dat het dus werkt! Je zult denken, logisch als je zo weinig eet en dat is ook zo. Maar ik ben ervan overtuigd dat als ik zonder de operatie deze hoeveelheid had gegeten dat ik niet dit gewicht had verloren. Er is van binnen natuurlijk ook een hoop aangepast. En ik heb dit eerder gedaan he, dan wel niet zo extreem als nu. Maar ik heb weken gehad waarin ik echt weinig gegeten heb en dan verloor ik hooguit een halve kilo. Die 5,6 kg daar heb ik voorheen toch heus weken over gedaan om dat eraf te krijgen en nu is het weg om nooit meer terug te krijgen! En dat maakt me blij.

In de ochtend ben ik met Patrick naar de IKEA geweest. Een week na de operatie loop ik dus in de ikea, best bijzonder. Ik weet waar ik zijn moet en daar gaan we dan ook wel gelijk heen, zodat ik niet de hele zaak door hoef. Ik krijg nieuwe pannen voor kerst. We kopen een gietijzeren braadpan die ik graag wilde, voor heerlijke stoofpotjes. Daarnaast koop ik drie nieuwe kookpannen en een nieuwe grote koekenpan met deksel. Me=Happy

Bij thuiskomst ben ik even gaan liggen, maar slapen lukte niet. Daarna heb ik de honden uitgelaten en toen ben ik even achter de computer gekropen om wat foto's te bewerken. De vorige keer achter de computer had ik te veel in elkaar gezeten en toen had ik last van mijn buik toen ik opstond. Nu ben ik heel rechtop en zelfs een beetje onderuit gaan zitten, dat ging een stuk beter.

De nieuwe pan!

Daarna ben ik naar de Jumbo gelopen voor wat boodschappen voor het avondeten, we eten vanavond Rijstmie met kip-stukjes, broccoli en champignons, roergebakken in Oestersaus met wat cashewnoten toegevoegd. Ik heb op pinterest opgezocht wat eiwitrijk voedsel is en kip staat hoog op het lijstje. Ik merk dat ik steeds wat licht in mijn hoofd ben en met de juiste voeding hoop ik dat te verbeteren.
Het was overigens heerlijk! Ik heb zo'n 4 stukjes kip en 4 stukjes broccoli op, een paar champignons en cashewnoten en toen was ik vol. De mie heb ik niet gegeten omdat ik al vol was.

 


In de avond heb ik nog een klein beetje yoghurt en een klein handje cashewnoten.

Het was een goede dag.

18-12-2016

Zondag is het vandaag. Vannacht lekker geslapen, maar ik kan helaas nog niet op mijn buik slapen. Ik wordt wel steeds met een soort van misselijk gevoel wakker.

Het drinken blijf ik lastig vinden. Ik start de dag met een groot glas siroop om mijn maagbeschermer en twee paracetamol mee in te nemen. Maar drinken doet echt een beetje zeer in mijn buik. Gek genoeg heb ik van eten geen last. Ik weet niet zo goed waarom dat is.

Ik ontbijt met een beschuitje met een dun laagje pindakaas en plakjes banaan. Heb even energie nodig vandaar. Ik eet de banaan voor de helft erbij op. Daarna lopen we naar mijn schoonmoeder, ik vind het heerlijk om buiten te zijn elke keer weer.

Daar neem ik twee koppen thee en verder niets. 

Thuis eet ik een kommetje yoghurt Optimel vanille. Maar ik eet niet alles op.

Mijn wondjes vandaag. Alles is dicht nu, ook het drain gat

Tussendoor drink ik wel maar eet niet veel. Vanavond komen Rene en Aleijda langs en Patrick stelt voor om dan gewoon hapjes op tafel te zetten. Prima plan, ik maak voor mezelf ham/prei/kaas muffins. Daar zit veel eiwit in en dat mag ik hebben. De tafel staat vol met gehaktballetjes, sate, vis, brood, kaasjes, vleeswaren, salades, pindasaus en van alles. Dit was dus een echte challenge, maar ik had er verrassend weinig last van. Ik heb een halve muffin gegeten die ik lekker vond en heb nog wat vers fruit stukjes gepakt, ook heerlijk. In deze tijd van het jaar heb je van die heerlijke verse fruitschotels in de supermarkt.

Ik heb ook nog twee LU crackertjes met filet Americain gegeten na een uurtje of zo.

Later op de avond nog wat gedronken en dat was het weer.

Mijn buik doet wel wat zeer als ik wil opstaan (dan gaat je buik dubbel), als ik wil gaan verzitten of naar voren leun en dat vind ik wel een beetje vermoeiend, maar vooruit. We hebben een gezellige avond.

17-12-2016 ontlasting

Na een Gastric Bypass staan je darmen even stil. Er is geen vulling meer en dus weinig activiteit. Gelukkig had ik afgelopen donderdag (op de vierde dag dus) al mijn eerste ontlasting en vandaag op de zesde dag de teeede keer. En dat is volgens mij niet slecht. Lekker praatje ook, maar het is wel belangrijk.

Verder voel ik mij een beetje gemengd vandaag. Ik begin de dag met een beetje brinta, maar dat valt niet zo erg lekker. Ik voel mij vandaag niet helemaal top. Mijn buik voelt raar vooral na het drinken. Eten gaat gek genoeg bijna pijnloos, maar drinken doet op de een of andere manier een beetje zeer onder in mijn buik. 

Daarentegen heb ik wel lekker met de honden gewandeld vandaag twee keer. Ik ben 1 keer de singel helemaal rond gelopen voor het eerst en 1 keer naar de winkel gelopen. Het zijn afstanden van niks maar ik ben er blij mee. 

Na de tweede wandeling heb ik wel even op de bank geslapen. 

Ontbijt: klein bordje brinta

Tussendoor: plakje casselerib

Lunch: beschuitje met smeerkaas en rookvlees

Tussendoor: 3/4 appel

Diner: cracker met filet American en 1 1/2 gekookt ei

Avond: klein handje rozijntjes

Tussendoor wel veel gedronken maar met tegenzin. 

Voor het eerst na de operatie voelde ik voor het avondeten een beetje hongergevoel. 

Oh ja vanmiddag heb ik een poosje aan de eettafel achter de pc gezeten. Maar toen ik na een uurtje opstond bleek dat mijn maag/buik toch wel aardig klem gezeten had en ik voelde mij daardoor een beetje onpasselijk. Geen fijn gevoel. 

16-12-16

Mooie datum vandaag! Haha

Vannacht een stukje beter geslapen maar wel met enorme hoofdpijn wakker geworden. Ik was gisteravond ook mijn vitaminepil vergeten, nu heb ik daar maar een wekker voor aangezet op mijn telefoon.  Die hoofdpijn bleef ook het grootste gedeelte van de dag ondanks de paracetamol. Het opgeblazen gevoel is wel aardig weg en nu pas openbaart zich qua pijn pas het werkelijke gevoel van de operatie. Dat is nog steeds geen erge pijn, maar een vervelend gevoel in je buik. Omhoog komen van de bank kost wat moeite, vooral als ik lekker languit gelegen heb en hoesten, lachen of boeren voelt ook niet fijn. Maar al met al valt het mij nog steeds mee.

Tja en toen had ik vanmorgen gedoucht en eigenlijk was ik het niet van plan maar ik zag de weegschaal en ik dacht zal ik dan toch eens kijken of er misschien al iets gebeurd is? 

OMG WTF 😃😆😱 -4,6 kg!!! Van maandag tot vrijdag, dat is maar 4 hele dagen he. Ik heb even 4 keer geknippert maar ik ga maandag voor het eggie opnieuw wegen en dan zie ik het snel genoeg. Mijn plan is om 1 keer in de week te wegen op maandag en om 1 keer in de maand (rond de 12e) nieuwe foto's te maken. 

Ik snap wel waarom ik mij af en toe wat licht in mijn hoofd voel nu ik dit weet. Je neemt echt bijna niets op. 

De dag ging verder best goed. Vanochtend veel op de bank gezeten, twee keer een kort rondje met de honden en vanmiddag moest Naomi naar de dokter en ik ben met de auto met haar mee gegaan. Maar autorijden is dus nog echt niet fijn. Ik had mijn stoel achteruit gezet dus ik had niet zo'n last van de wondjes of iets dergelijks, maar de hobbels in de weg zijn niet grappig. 

In mijn beleving zie ik het grote stuk maag wat nu los in je buik hangt als een klepel van de klok heen en weer slaan in mijn buik! 😂 Tenminste zo voelt het. Het zal vast komen doordat die maag nog een grote wond heeft enzo, maar dit beschrijft aardig het gevoel. Maar ik ben de hobbels over gegaan met een hand stevig op mijn buik en de ander aan het stuur. Volgende ritje stel ik nog maar even uit. 

De rest van de dag heb ik op de bank doorgebracht. Vanavond heb ik soep gegeten en als avondsnack nam ik 3 plakjes casselerib. Dat is een beetje zoutig en daardoor wel even lekker hartig, na alle joghurt en zo.

Zo zien mijn wondjes er vandaag uit:

15-12-2016

Vanacht wel aardig geslapen in mijn eigen bed maar nog niet zoals het hoort. De opgeblazen buik zit in de weg en is pijnlijk. 

Het eten gaat prima vandaag, niet te veel want ik zit uiteraard snel vol. Voor het eerst heb ik warm eten vanavond. Een lepeltje spinazie met roerei en een klein beetje aardappelpuree. De puree gaat niet op, maar het smaakte mij prima.

 

De halve banaan eerder op de dag viel gelukkig ook goed.

Vanmiddag kreeg ik bezoek. Eerst mijn schoonmoeder, toen Marina en gelijk daarna Paulien. En zo was het ineens gezellig druk. Tegelijkertijd belde ook Linda nog, dus het was spitsuur! Haha... 

Verder heb ik een redelijk goede dag gehad. Rustig en niet geslapen. Misschien slaap ik dan vannacht wat beter. 

De eerste dag weer thuis

Gisteravond mocht ik nog niet naar huis, niemand trouwens hoor maar ik dacht ik probeer het even. Vanochtend om half 8 zou de arts langs komen. Ik kon niet wachten want ik wilde wel graag weg. Mede omdat ik wist dat Patrick vervanging had geregeld voor in de winkel en die wilde ik niet te lang laten wachten. Maar de arts kwam pas even voor half 10. Intussen stond patrick al beneden op me te wachten dus ik heb mijn boeltje gepakt en ben meteen gegaan nadat de infuusnaald eruit was gehaald. 

Ik heb wel aardig geslapen vannacht, maar op mijn linkerzij liggen was pijnlijk. Dus maar op mijn rug gelegen. Het drain gaatje is iets verder dicht al dus dat is ook fijn. Ik heb alleen enorm last van een opgeblazen buik en dat is een naar gevoel. Mijn buik is daardoor extra dik en gespannen. Dat is van de gassen die ingespoten zijn tijdens de operatie. Ik heb daar de hele dag wel flink last van. Het zit goed in de weg en geeft een onaangenaam gevoel. Maar dat moet vanzelf verdwijnen en bewegen helpt daarbij. Daarom ben ik twee keer met de honden buiten geweest, samen met naomi dat wel. Ik heb ook af en aan door het huis geijsbeerd om te proberen de gassen los te krijgen, maar boeren en winden laten is niet zo makkelijk als het lijkt ! 😉😳

Ik had ook mijn eerste emo-momentje. Nu ben ik echt een jankerd dus daar zullen er nog vele van volgen en daar schaam ik mij absoluut niet voor. Maar Naomi gaf me een cadeautje namens haar en gaby. Een heerlijke set kneipp badolie die ik eigenlijk voor kerst had gevraagd. Om heerlijk te ontspannen, heerlijk voor als straks de wondjes dicht zijn. Maar toen moest ik dus even janken. Even de emoties van de afgelopen dagen eruit. 

Wat heb ik vandaag gegeten.

Ik ben begonnen met een beschuit met smeerkaas in het ziekenhuis.

Daarna een kop thee. Thuis weer een kop thee

Rond het middaguur had ik 150ml kwark maar daar kon ik maar drie happen van op. 

 

Rond twee uur heb ik een halve zachte peer gegeten en nog water gedronken tussendoor (ong. 400 ml). Als avondeten had ik gepureerde tomatensoep met ballen. Dat ging wel aardig. Weer thee genomen

En om 21 uur heb ik nog een beschuitje genomen. 

Nu naar bed, hopen dat ik goed slaap en dat er weer wat lucht wil ontsnappen. 

En ik heb vandaag mijn eerste vitaminepil op. Die ga ik steeds voor het slapen innemen. 

De dag NA de operatie - dinsdag 13 december

De nacht was vrij lang, ik ben een keer of 3/4 gaan plassen en verder heb ik ieder uur op de klok gezien. Tussendoor heb ik echter toch ook heel vast geslapen.

Iedereen maakt ook geluid. Die beenpompen staan aan, de zuurstoftankjes borrelen en dan wordt er iemand misselijk. Allemaal heel normaal maar daardoor ben je toch veel wakker. 

Om 6:10ging het licht aan voor de controles. Bloeddruk, zuurstof, hartslag. De compressiekousen mochten af, ik heb er nog snel even een foto van gemaakt. 

 Het zuurstof mag af, het infuus mag eraf en de drain gaat eruit. Dit was minder eng dan ik dacht. Even diep ademhalen en dat was het. 

Ik voel me goed. Ben redelijk energiek. Om 12 uur kregen we een schaaltje vla. Iets eten is dan best een beetje eng. Ik heb eerst de helft opgegeten en later de andere helft. Even kijken hoe het zakt, want je voelt het echt zakken. 

Verder krijgen we vandaag thee en siroop. En om 17 uur krijgen we allemaal een beschuitje met boter en smeerkaas en die vind ik lekker en kan ik ook helemaal op. 

 

Ik krijg wel last van een opgeblazen buik, maar dat komt omdat ie dat letterlijk ook is. Tijdens de operatie hebben ze letterlijk lucht in de buik geblazen om er beter bij te kunnen. Door te bewegen moet dat minder worden. Ik loop daarom veel over de gang, al verandert er weinig. Het lijkt er even op dat ik naar huis mag, maar dat wordt toch morgen net als iedereen. 

'S middags slaap ik nog een uur en daarna loop ik weer wat. We krijgen instructies over hoe het thuis allemaal moet. Ik kijk er naar uit om naar huis te gaan maar vind het ook spannend, want dan moet ik het echt zelf doen. 

'S middags komen de meiden samen op visite. En mijn zus komt nog even langs. Richard belt nog even. Altijd leuk en Pat komt 's avonds nog even aan. 

En nu krijg ik een heerlijk kopje boullion. Zin in!! 

Ik heb overigens nog geen honger gehad gek genoeg.

TIP:
Wat is handig om mee te nemen naar het ziekenhuis?

- lekker zittende kleding:
2 lekkere joggingbroeken die niet strak zitten aan mijn buik (heb er maar 1 gedragen)
3 wijde shirts waaronder 1 slaapshirt, 2 had genoeg geweest
- beugelloze BH, dit is fijn omdat 1 wondje vrij hoog zit en die valt dan precies onder je beugel, althans bij mij
- ondergoed
- sokken
- slippers om te douchen en op rond te wandelen, zodat je niet hoeft te bukken om veters of ritsen vast te maken
- ik had twee tijdschriften mee, maar heb daar bijna niets mee gedaan, ik heb lekker TV gekeken, in het Maasstad kan dat gratis, top geregeld, zelfs een koptelefoontje kun je gewoon vragen
- douchespullen, bodylotion (mijn buik heb ik maar even niet ingesmeerd)

De eerste dag lig je in OK-shirt of nachthemd en slaap je heel veel
De tweede dag lekker gedoucht en aangekleed (BH, makkelijk shirt en broek)
Derde dag ga je alweer naar huis, als alles goed gaat.

De dag van de operatie 12-12-16

Vanochtend moest ik om 7 uur aanwezig zijn. En direct om half 8 was ik aan de beurt. Super fijn echt, ik hoefde nergens op te wachten.

De mensen in het Maasstad ziekenhuis zijn allemaal erg vriendelijk. We hebben zelfs gelachen in de operatie kamer. We hebben het over mijn werk gehad, maar ook over het gevecht tussen Badr en Rico. 

Mondkapje op en ik was weg. 

Wakker worden was iets geks. Ik lag heerlijk te dromen totdat er geluiden door drongen en ik begon te denken, wacht even volgens mij ben ik in het ziekenhuis en volgens mij ben ik al geopereerd ook nog. Maar wakker worden dat lukte niet. Er werden wat vragen gesteld en alles wat ik zei is "misselijk". Meteen kreeg ik daar wat voor. Terug op zaal was ik nog steeds half slapend en wat misselijk. Maar dat ging snel over met een bepaald goedje wat in mijn infuus ging.

Mijn benen zitten in compressiekousen. Witte klittenband dingen die aangesloten zijn op een machine aan het voeteneind. Elke paar seconden wordt er lucht in geblazen waardoor er druk ontstaat op je benen. Dan steekt er een drain uit mijn bovenbuik, om overtollig vocht af te voeren. Een zuurstof slangetje zit in mijn neus, die mag er morgenochtend uit. En dan zit ik nog aan een infuus vast. Daarmee wordt er vocht en pijnstilling toegediend. 

Deze foto is gemaakt rond half 2 door mijn zus. Ik was om half 12 terug op zaal. Ik kon maar lastig wakker blijven toen mijn zus er was. Ik heb haar na een half uur maar gevraagd om weg te gaan, zodat ik kon slapen. 

 Ik zie er niet zo heel florisant uit maar dat kan ook niet anders.

Op mijn buik zitten vijf pleisters op vijf gaatjes. Het is toch knap dat dat allemaal kan zonder een grote snee te maken. 

Ik krijg een halve liter water en daar moet ik het mee doen tot 6 uur morgenochtend. Het lijkt weinig, maar ik heb totaal geen behoefte aan iets anders en moet nog mijn best doen om het op te krijgen, al komt dat omdat ik het eigenlijk opspaar omdat ik bang ben te kort te komen.

Er zitten trouwens blauwe strepen/vlekken op mijn wang. Dit is blauwsel/blauwe inkt. Na de operatie spuiten ze dit in je keel om te kunnen zien of er lekkages zijn ergens. Gelukkig was dat niet het geval. In het boekje staat dat je de tweede een dag een slikproef moet doen met contrastvloeistof, maar dat hoeft nu niet meer.

Ik heb heel veel geslapen. Patrick, Naomi en Toos zijn langs geweest. Gaby is pas om half 12 thuis van school, dus die zie ik morgen wel. 

Ik heb mijn slaapjes zo verdeeld dat ik om half 10 nog de finale van "het perfecte plaatje" kom zien. Dat vind ik een heel gaaf programma. Humberto heeft gewonnen en dat heeft ie verdiend al had ik het Kim meer gegund en het scheelde zo ontzettend weinig. 

Zo bedtijd... kijken hoe we er morgen weer voor staan. 

De dag voor de operatie

Het is zondag 11 december 2016. Morgenochtend moet ik om 7 uur in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam zijn voor mijn Gastric Bypass operatie. En gek genoeg ben ik helemaal niet zo heel nerveus. Ik merk wel dat mijn darmen een beetje van slag zijn en dat heb ik altijd als ik gespannen ben, dus er zit wel wat onrust, maar het valt alles mee.

Ik heb er een soort van zin in. Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal zal gaan en hoe ik er uit kom, hoeveel pijn zal ik hebben, ben ik straks misselijk, wat kan ik nog wel en niet eten, dat soort vragen.

Het is misschien een mooi moment om eens op een rijtje te zetten wat de voor- en nadelen van deze operatie zijn. Laten we maar met het negatieve beginnen dan eindigen we lekker positief.

Nadelen:
- Honger
- Geen chocolade/chips en dergelijke meer
- Diëten voor de rest van je leven
- Pijn, al is dat als het goed is tijdelijk
- Tijdelijk geen inkomen omdat ik niet kan werken
- Kom ik er niet slechter uit dan dat het nu gaat, risicofactor

Voordelen:
- Veel minder gewicht om mee te zeulen elke dag
- Makkelijker kunnen bewegen in het dagelijks leven, vooral tijdens mijn werk
- Weer meer kunnen sporten
- Gezondere levensstijl
- Energieker
- Minder kans op bloedpropjes/longemboliën
- Leukere kleding kunnen kopen
- Minder last van onrustige benen, misschien worden mijn kuiten ook weer even dik. De linker is nu namelijk 4 cm dikker dan de rechter
- Dingen die ik nu niet zou doen vanwege mijn lichaam en gewicht zal ik als ik flink afgevallen ben wel durven doen
- Niet meer vast zitten in te krappe terrasstoeltjes ;), klinkt grappig, maar dat is het eigenlijk niet
- De laatste risicofactor is weggenomen, nl obesitas
- Een langer leven?! Dus langer genieten van mijn dierbaren

En dat laatste is natuurlijk waar ik het allemaal voor doe! Ik zet mijzelf op nummer 1! Alleen dan kan ik er zijn voor mijn man en kinderen.

Ik ben er klaar voor. Ik hoop morgenavond met een positief bericht terug te komen op deze blog.

Tot morgen!!

9 december 2016

Het is vrijdag. Vandaag is Aleijda mij komen helpen in de studio. We waren gisteren nog niet helemaal klaar namelijk. De studio is helemaal schoon en opgeruimd, heerlijk. Alleen de entree moet nog maar dat komt als de kerstetalage weer weg gaat. 

En dan had ik nog iets op de planning staan. Foto's van mezelf. Pffff dan ben je fotograaf, maar ik heb een hekel aan om zelf op de foto te gaan. Maar ik wil heel graag vastgelegd hebben hoe ik er op dit moment uitzie, met en zonder kleding (met lingerie). Ik vind het belangrijk dat ik mij altijd blijf beseffen hoe ik er nu uitzie. Zodat het nooit een optie is om hiernaar terug te gaan. Dan ga ik er dus voor het gemak van uit dat het allemaal goed gaat en dat ik er over een toch flink anders uitzie. Precies over een jaar maak ik weer een foto en hoop ik toch een groot verschil te zien. 

Dit is in ieder geval de voorfoto, helemaal niet verkeerd toch.

 

De foto's in lingerie durf ik echt nog niet te delen, want mensenkinderen wat ben ik daarvan geschrokken. Ik kijk nooit op deze manier naar mezelf en voel me psychisch ook niet zoals ik er uit zie, al merk ik het lichamelijk wel dat er echt veel te veel kilo's zijn. 

De foto's komen waarschijnlijk ooit wel naar buiten maar nu nog effe niet. 😉😬😖🙈

Lekkere spinaziestamppot gegeten vanavond met kipfilet. Morgen een lange werkdag en zondag ook nog een fotoshoot. En dan ben ik er klaar voor. 

Maar nu even lekker met de beentjes omhoog naar the Voice kijken. 

8 december 2016

Oh my god, wat een dag. Mijn zus is naar de studio gekomen. Ze vond het wel eens tijd voor een goede opruim en poetsbeurt voor de studio. En daar ben ik natuurlijk erg blij mee. Ze is als een dolle aan het ordenen en opruimen geslagen zodat het er in twee uur tijd ineens heel anders uit zag.

De spullen voor fotoshoot feestjes zijn allemaal opgeruimd, waardoor het een stuk minder rommelig oogt. Ik heb zelf niet helemaal af kunnen maken wat ik wilde omdat ik uiteraard ook mijn zus heb geholpen. Daarom heb ik iets langer door gewerkt en heb ik voor de allerlaatste keer een dubbelgevouwen supergrote Shoarma Pizza gegeten! Oeh dat was lekker en super slecht, maar ik ga hem niet missen. Ik kan dit eten best vervangen door andere gezondere dingen. 

Vanavond mijn haar geverfd. Morgen wil ik mezelf fotograferen. Een "voor" foto... pfff laten we hopen dat ik over een jaar een succesvolle "na" foto kan maken. 

Het is niet mijn hobby om een zelfportret te maken, maar ik denk dat ook dit nuttig gaat zijn voor mezelf. 

Ik ben namelijk best bang voor wat er met mijn lijf gaat gebeuren. Ik zal dunner worden, maar dunner zijn betekent niet dat je er perse mooier op wordt. Ik ben bang voor alle hangende vellen enzo. Maar hoop door straks terug te kijken op de "voor" foto's dat ik besef en zie dat de oude versie ook niet bepaald perfect was. En dat ik ondanks een inperfect lichaam toch altijd heel gelukkig geweest ben met mezelf. En dat wil ik vooral zo houden.

En bovendien, een perfect lichaam bestaat ook niet en heb ik ook nooit nagestreefd. Dus morgen op de foto... joepiedepoepie 😳

7 december

Vandaag een prima dag gehad. Geen fotoshoots maar heel lekker bezig geweest met nabewerken. Ik probeer zoveel mogelijk werk af te maken voor de operatie. En dat lukt aardig.

Gelukkig ben ik ongesteld geworden, dan hoef ik mij daar niet meer druk over te maken. Mijn menstruaties zijn sinds mijn longembolien en dus het stoppen van de pil echt hels geworden helaas. 

Vandaag weer goed opgelet met eten. Drinken losgekoppeld van het eten. Dat is even wennen maar geen hele grote aanpassing. Bij het avondeten drink ik sowieso nooit. 

Een positieve dag dus! Gelukkig heb ik heel vaak positieve dagen. 

Dinsdag 6 december 2016

Vandaag dinsdag 6-12-2016

Drukke dag gehad. Vanochtend een newbornshoot gedaan in de studio en naar Gouda geweest voor de overdracht van "de koffer van oom gijs" aan het verzetsmuseum. Het was een indrukwekkende middag.

Nu erg moe en prikkelbaar. Maandag is de operatie en ik kijk er erg naar toe. Wordt een beetje onzeker omdat ik las dat je het beste een maand van te voren kan zorgen dat je afvalt, zodat je lever slinkt, niet gedaan dus. Het enige waar ik mij zorgen over maak is of de operatie zal slagen. Ik heb mij voorgenomen dat als die operatie slaagt dat ik de rest wel kan. Ik weet dat het zwaar wordt, maar ik wil dit.

Sinds gisteren ben ik goed gaan eten. Ik eet weinig en probeer het eten en drinken te scheiden. Dat gaat best goed maar soms ga ik makkelijk in de fout gewoon uit gewoonte pakte ik een pepermuntje bijvoorbeeld. 

Ik hoop dat ik snel ongesteld wordt zodat ik daar maandag niet zoveel last van heb. 

Eerste bericht

Vorig jaar september werd ik met beide benen op de grond gesmeten toen ik met dubbele longemboliën in het ziekenhuis kwam te liggen. Ik had veel emboliën en ook nog eens aan beide kanten. Toen de eerste 24 uur in het ziekenhuis voorbij waren kwam een zuster heel opgelucht naar mij toe. Zo, ik ben blij dat je de eerste dag goed bent doorgekomen. Die eerste 24 uur bleken dus behoorlijk levensbedreigend. Als er een propje door zou schieten dan was het einde verhaal. En dan schrik je. Heel hard kan ik je zeggen.

De aanleiding van dit hele verhaal? Geen idee, niemand weet het. Ze gooien het nu op de pil die ik al 25 jaar slikte. Dat is niet goed, dat weet ik nu. Het kan de oorzaak zijn maar dat hoeft niet. We kunnen niet meer achterhalen waar het propje vandaan kwam. Ik had vorig jaar februari mijn voet gebroken, in november het jaar ervoor heb ik een spatader operatie gehad, in de zomervakantie hadden we veel autogereden (lange stukken zonder stoppen). Dat zou allemaal kunnen bijdragen. Maar de spataderen en de gebroken voet had ik hoogstwaarschijnlijk niet gehad (of in mindere mate) wanneer ik niet zo zwaar was. Dat is iets wat door mijn hoofd blijft spoken.

Ik rook niet, ik drink niet, ik beweeg wel (wandel graag), maar ik ben alleen te zwaar, veel te zwaar.
Al mijn pogingen om af te vallen door een gezonde levensstijl werden steeds weer door tegenslag tenietgedaan en dan moet er iets gebeuren.
Vorig jaar september was de bekende druppel en nu dus een Gastric Bypass!

Ik sta er heel positief in. Ik kan dit! Ik weet het zeker. Maar eerst moet de operatie nog even lukken, dat wel.