Ik zie goed aan de foto's dat ik in het begin van het jaar niet zo goed in mijn vel zat. Ik werkte te hard, zag wit en had randen onder mijn ogen. Ik heb toen een paar aanpassingen gedaan en na de zomer nog een goede beslissing genomen die meer rust geeft en ik zie mijn foto's veranderen. Ik word steeds relaxter en dat voelt fijn. Werken is leuk, maar het moet ook leuk blijven en daar begint nu steeds meer balans in te komen. Ik denk nog nauwelijks aan mijn GBP, ik ben er helemaal aan gewend en het gaat goed.
Dit is de nieuwe serie jaarfoto's. Geen grote verschillen qua omvang, wel qua uitstraling.
Komend jaar ga ik niet meer maandelijks maar per kwartaal fotograferen. Het is wel goed geweest. Ik ben wel heel blij met mijn laatste portretfoto. Ik vind de foto echt heel mooi, met dank aan mijn dochter Gaby.
De arts vroeg mij of ik tevreden ben met mijn lichaam en dat antwoord was nee. Tenminste in de zin van... wordt ik blij van mijn lijf, nee. Ik vind het niet bepaald mooi hoe ik er zonder kleding uitzie. Dat heb ik al eerder beschreven. Is dat erg... nee, niet perse, maar het knaagt soms wel. Hij opperde om toch een verzoek te doen voor plastische chirurgie. Daar heb ik nog niet mee ingestemd. Ik ga er eens rustig over na denken. Dat is iets voor volgend jaar. Dat wordt sws een strijd met de verzekering overigens en ik weet niet of ik daar zin in heb.
Nou, dit was het weer! Twee jaar later en ik ben super blij!
Proost!
