Mijn lieve echtgenoot is echt de beste!

Even een kort berichtje. Een paar dagen geleden stonden we samen met iemand te praten in de winkel (een vrij stevige vrouw ook, net als ik). Het ging uiteraard over mijn operatie en dat je ook weer niet te veel moet afvallen.
Ze zegt, kijkend naar Patrick, jij houdt denk ik ook niet van dunne vrouwen. Je wil wel een beetje vlees eraan hebben. Waarop Patrick haar aankijkt en zegt zonder te twijfelen:

"Ik houd van haar en dan maakt het helemaal niet uit hoe ze er uit ziet"

Wauw... smeltmomentje.
Dus daarom is mijn lieve echtgenoot echt de beste die er op aarde rond loopt.

-20!!

Het gaat goed met mij, heel goed zelfs. Ik voel mij goed, het afvallen gaat goed, afgelopen maandag zat ik op -19,4 dus bijna -20kg!! Trots op mijzelf.

Natuurlijk moet je naast dat je gezond eet ook zorgen dat je sport. Ik heb mijn sport gevonden in wandelen. Maar dan wel lang en stevig door wandelen. In de afgelopen week heb ik mij zelfs samen met mijn vriendin Aleijda ingeschreven voor de Midzomernachtloop op Veluwe. We starten dan om 0:00 uur en gaan in totaal 21 km wandelen! Een hele uitdaging in het donker en zo lang, maar gaan het flikken, dat weet ik zeker. We hebben hiervoor al een mooi bedrag opgehaald om de natuur op de Veluwezoom te steunen.

Vandaag heb ik een wandeling gemaakt van 12 km! Dat vond ik al heel wat. De honden liggen ook uitgeteld op de bank, maar ik niet hoor. Ik krijg er juist energie van. Heb heerlijk gedoucht en zit nu achter mijn PC te schrijven. Straks ga ik nog even in de fotostudio aan het werk, maar nu ben ik thuis aan het werk.

Wat zijn nu de dingen die anders zijn dan voorheen?

- ik eet geen suiker meer (of weinig in ieder geval). Doe ik dat wel dan krijg ik acuut knallende hoofdpijn. Handige manier om van het snoep en chocolade af te blijven hoor! Dat laat je de volgende keer wel.

- ik eet bijna geen vette dingen meer. Een bitterbal uit de airfryer en drie frietjes wil net lukken. Maar ik zou op het moment niet weten wat ik bij de McDonalds zou moeten bestellen als ik daar zou zijn.

- als we uit eten gaan dan kies ik iets wat ik heel lekker vind en wat niet te groot is. Geen voor en nagerechten meer, maar gewoon een heerlijk hoofdgerecht. De frietjes blijven sowieso over, maar het vlees gaat grotendeels op. En wat er niet op gaat, dat schuif ik door naar een van mijn tafelgenoten. Ik was vooraf van plan om er een bordje bij te vragen, maar dat vind ik erg ongemakkelijk.

- melk daar reageer ik heel erg op. Ik krijg ook hier hele erge hoofdpijn van. Yoghurt gaat gelukkig wel goed, waardoor ik wel gewoon zuivel binnenkrijg.

- een wit hard broodje dat kan ik wel eten, maar een witte verse boterham valt niet goed. Brood valt sowieso niet zo heel goed. Ik eet veel crackers, harde bruine broodjes (een halve meestal) of ontbijtkoek of rijstwafel. 

- ik drink geen koolzuur, meestal thee, chrystal clear of water en als ik uit eten ga dan bestel ik een ice-tea green. Die vind ik erg lekker. Alcohol dronk ik al niet, koffie ook niet.

En verder in mijn dagelijks leven, is er eigenlijk niets veranderd. Ik heb iedereen gevraagd om vooral geen rekening met mij te houden en dat gaat prima. Zet gewoon neer wat je normaal ook neer zou zetten. Ik pik er wel uit wat ik lekker vind. En wat ik niet wil eten laat ik staan. Dat doe je normaal gesproken zonder GBP ook en nu dus nog steeds. Ik heb ook bijna nooit honger en dat maakt het best eenvoudig voor mijn gevoel.

Ik voel mij steeds energieker omdat het wandelen goed gaat en natuurlijk merk je het verschil van 20 kg echt wel. Ik heb een week of drie geleden twee nieuwe broeken gekocht en die gaan nu alweer los zitten. Maar ja, als dat het ergste is. Ik koop steeds heel weinig, want dat is toch zonde van het geld als het zo weer de vuilnisbak in kan.

Deze foto maakte ik vandaag toen ik na 6 km wandelen langs de McDonalds kwam, geintje hoor... ik had niks willen hebben van de mac aangezien het 10 uur 's ochtends was.

Waar ik overigens gisteren wel mee geconfronteerd werd is het volgende:

Ik volg een Facebook pagina waarop mensen handige recepten kunnen delen voor na een GBP. Nu las ik gisteren het bericht dat een van de moderators van die pagina op 34 jarige leeftijd plotseling is overleden. Komende week zou ze ook haar GBP operatie krijgen. 

Een beetje in shock was ik wel toen ik las dat zij is overleden aan een longembolie, totaal onverwachts. Tja... als je dan vorig jaar zelf in kritieke toestand vijf dagen in het ziekenhuis hebt doorgebracht met meerdere longembolien in beide longen, dan krab je wel even achter je oren. Ik wist wel dat het gevaarlijk was, heb mij dat zeker toen heel erg gerealiseerd maar toch kwam dit wel heel erg binnen. 

Daarom vind ik het zo belangrijk om te zorgen dat ik gezond ben en wordt. Dit risico wil ik niet meer. Niet dat dat weg is als ik 40 kg lichter ben, maar bewegen en gezonde voeding helpen natuurlijk wel mee aan een gezond lijf. 

Je wordt met beide benen weer op de grond gezet, want het zomaar afgelopen kunnen zijn en daar is het echt nog veel te vroeg voor. Ik wil nog genieten samen met mijn man en mijn kinderen. Mooie dingen zien, ervaren hoe het is om oma te worden (ooit dan he...), dat soort dingen. Ik wil weten hoe mijn meiden opgroeien, welke keuzes zij later maken, wat voor werk ze gaan doen en zien hoe ze nog mooier worden dan ze al zijn. Wie hun partners worden (of niet). Ik wil ze gelukkig zien en daar ga ik alles aan doen wat in mijn macht ligt. Ik ben niet voor niets op jonge leeftijd (23) voor het eerst moeder geworden. Ik wil genieten van het leven en op nog redelijk jonge leeftijd samen met mijn man genieten van al het moois op de wereld.

Nou zo is het wel weer genoeg, voordat de waterlanders weer uit mijn ogen druppelen. Sentimentele muts die ik ben. Zoals ik al zei aan het begin van deze blog. 

HET GAAT GOED MET MIJ!!!   en dat wil ik graag zo houden!

Het "2 maanden" zelfportret & voor het eerst uit eten!

Vandaag was het weer hoogtijd voor een nieuwe serie zelfportretten. Ik heb er een hekel aan om zelf op de foto te gaan, maar ik heb een missie en een doel. En dat moet vastgelegd worden.
Mijn dochter Gaby fotografeert mij, dan hoef ik zelf geen toeren uit te halen. Eerst ga ik aangekleed op de foto, zoals ik normaal gesproken door het leven ga, met kleding aan waar ik mij goed in voel. Dat geld ook voor de eerste foto trouwens. Daarna maken we een portretfoto, van alleen het gezicht. En daarna... tja, ook dat moet van mijzelf, maken we foto's in lingerie (met hemdje dat wel). Eerst recht van voren, dan van achteren en vanaf de zijkant. Shocking vind ik die foto's nog steeds, maar goed, ik zei het al, ik heb een doel.

Ik hoop dat ik straks terug kijk en denk, dat nooit meer. Het zal ook helpen om mijn "nieuwe" lichaam sneller te accepteren met alle minder mooie dingen die ongetwijfeld aanwezig blijven. Want ja... hoe het was, was ook niet ideaal en prachtig. Zoals jullie weten ben ik nooit ontevreden over mijzelf geweest en dat ben ik nog steeds niet, maar ik wordt wel steeds blijer van mijzelf. Snappen jullie het nog?

De lingerie foto's zijn voor mijzelf, die deel ik "nog" niet. De aangeklede foto's zijn prima en die deel ik dus wel. Dus daar komt ie... deel 3 van de serie "Me, myself and I"

Afgelopen weekend zijn we voor het eerst uit eten geweest! Joepie!! Het ging zo goed dat we gelijk maar twee keer zijn gaan eten. Het eerste etentje was met vrienden, we gingen tapas eten en dat is met een GBP natuurlijk redelijk ideaal. Je bestelt per persoon wat je lekker vind en het zijn allemaal kleine hapjes. Bovendien zit er steeds wat tijd tussen de rondes, waardoor je je eten makkelijk kunt verdelen. Een voorafje en een toetje heb ik uiteraard niet genomen. Een glaasje water bij het eten en een kop thee achteraf. Het glas water heb ik geeneens op gekregen, maar vooruit.

De volgende dag ben ik uit eten geweest met mijn man en oudste dochter. We gingen naar Vader Jacob in Rotterdam. Daar eet je voor 14,95 euro een voor-, hoofd- en nagerecht. Het is een beetje eetcafe kwaliteit, best lekker en je zit er gezellig (als je van Nederlandstalige muziek houdt ten minste). Ik heb weer alleen een hoofdgerecht genomen, een spies van kipfilet en varkenshaas. Er zaten frietjes en salade bij, die heb ik niet opgegeten. Ik heb er misschien 4 of 5 van op. Ik koos een flesje Ice tea green erbij en dat smaakte heerlijk. Ik bestelde als toetje nog een kop thee, maar die kon ik niet meer op. 

Vooraf was ik van plan om er een bordje bij te vragen als we uit eten zouden gaan, maar dat ga ik geloof ik niet doen. Ik eet gewoon wat ik lekker vind en dat is nu eenmaal minder in hoeveelheid. Tja, jammer dan. Ik bespaar al op de totaalprijs door geen voor en hoofdgerecht te kiezen en betaal dus gewoon mijn hoofdgerecht, ook al laat ik daar wat van staan. 

De keuzes worden ook gewoon anders. Voorheen koos ik voor een mixed grill (lekker veel vlees) en dacht ik bij de kleine gerechten; dat red ik nooit, dan heb ik nog honger. Nu denk ik, ja ik neem die kip spies, misschien kan ik die wel op. Nu denk ik bij de mixed grill, dat red ik nooit, maar nu omdat het gewoon niet meer past. Is een iets andere benadering en niemand kijkt er van op als geen voor en nagerecht neemt.

Maar de eindconclusie... uit eten met een GBP, geen probleem van maken, gewoon doen! Het was super gezellig, we hebben genoten.